بررسی جریان های دریایی مبتنی بر جریان نگارهای لاگرانژی

Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 49

This Paper With 13 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

MSRICONF02_087

تاریخ نمایه سازی: 29 مرداد 1403

Abstract:

جریان نگارهای لاگرانژی به صورت شناور در آب تحت تاثیر جریان های اقیانوسی حرکت می کنند، ردیابی این مسیر، وضعیت جریان موجود در منطقه در عمق مورد نظر را معین می کند. افزودن یک سنجنده دما و شوری می تواند علاوه بر جریان، دما و شوری را در هر نقطه اندازه گیری کند که اطلاعات بسیار ارزشمندی است. برای ردیابی جریان نگار لاگرانژی، روش های متفاوتی می توان استفاده نمود. در مقیاس های کوچک می توان از امواج رادیویی برای ارتباط با جریان نگار استفاده نمود. نصب یک مودم رادیویی برای ارسال داده های موقعیت سنجی جریان نگار و در اختیار داشتن یک مودم مشابه بر روی کشتی یا قایق در نزدیکی جریان نگار برای دریافت داده ها کفایت می کند. همچنین در مناطق نزدیک ساحل که آنتن دهی سیم کارت وجود داشته باشد نیز می توان از فناوری جی اس ام برای انتقال داده های موقعیت-سنجی جریان نگار استفاده نمود. برای بررسی جریان میان مقیاس روش های ذکر شده پاسخگو نیست. از این رو جهت ردیابی جریان نگار در مناطق دور از ساحل بهترین راه، استفاده از بستر ارتباطات ماهواره ای است. برداشت داده های اقیانوس به صورت پیوسته و بدون نیاز به کاربر یکی از رویاهای اقیانوس شناسان در سالیان گذشته بوده است، که با پیشرفت ارتباطات ماهواره ای این رویا به حقیقت پیوست. جریان نگارهای لاگرانژی یکی از اولین وسایل اندازه گیری بوده که با پیشرفت بستر ارتباطی از انواع و اقسام مختلف آن بهره گیری می شود. هزاران نمونه از این وسیله در آب های سراسر جهان رها گردیده تا متخصصان حوزه اقیانوس شناسی بتوانند درک بهتر و جامع تری نسبت به جریانات موجود در آب های اقیانوسی داشته باشند. در حال حاضر برنامه های مختلفی جهت دستیابی به جریانات سطحی و زیرسطحی به صورت جهانی در حال اجرا می باشد.

Authors

جواد کرمی

دانشجوی دکتری هواشناسی، پژوهشگاه هواشناسی و علوم جو

حامد دلدار

پسا دکتری اقیانوس شناسی ، موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران

محمد ملکی

کارشناسی ارشد اقیانوس شناسی، دانشگاه تربیت مدرس