بررسی آلودگی هوا قبل از کرونا و بعد از آن وتاثیر محدودیت های COVID-۱۹ بر آلود گی هوا درکلانشهر اهواز

در واکنش به همه گیری کووید- ۱۹ ، دولت ایران به سرعت اقدامات قاطع و فوری را برای کنترل شیوع این عفونت به اجرا گذاشت. این مطالعه با هدف نشان دادن تاثیر معیارهای محدودیت بر آلودگی هوا، همچنین برجسته کردن تنوع بالقوه در نتا یجی است که میتواند از رویکردهای روش شناختی مختلف ناشی شود . یک ارزیابی جامع با رویکرد دوگانه برای ارزیابی تاثیر اقدامات قرنطینه بر آلاینده های معی ار در هوا انجام شد. اولا، یک رویکرد رایج بررسی کیفیت هوا در طول دوره همه گیری با شرایط پایه از سال ۱۳۹۱ تا ۱۳۹۷ مقایسه کرد. ثانیا، مقادیر آلودگی هوا در دوره های مختلف با محدودیت های متفاوت در سال ۱۳۹۸ با مقادیر مورد انتظار مقایسه شد. این تجزیه و تحلیل جامع امکان مقایسه و کمی سازی دقیق تاثیر اقدامات مختلف قرنطینه در اهواز را فراهم می کند . این مطالعه تغییرات قابل توجهی را در غلظت آلاینده های هوای اهواز طی سال ۱۳۹۸ نشان داد که در بین آلاینده های مختلف تغییرات مشاهده شد. کاهش قابل توجهی در سطوح O۳ مشاهده شد، به ویژه در ماه آبان (۵۴.۴۴ ٪ -نسبت به پایه) و آذر (۶۳.۵۸ ٪ -نسبت به مقادیر مورد انتظار). کاهش در سطوح CO فقط در چند ماه مشاهده شد، در حال ی که کاهش قابل توجهی در PM۱۰ و PM۲.۵ در طول دوره های مختلف مشاهده شد. هنگام مقایسه مقادیر پایه و پیش بینی شده، ناسازگاری در بزرگی و جهت تغییرات میزان آلاینده ها پیدا شد. شاخص کلی ارتباط معکوس با تغییرات مورد انتظار برای آلاینده های O۳ ، NO۲ و CO نشان داد، که این بعلت تاثیرات قابل توجه کنترل های بین المللی سفر و محدودیت های حرکت داخلی بود . این مطالعه با استفاده از یک ارزیابی جامع با رویکرد دوگانه، بینش های ارزشمندی را در مورد تاثیر اقدامات قرنطینه COVID-۱۹ بر آلودگی هوا در اهواز، ایران ارائه می کند. یافته ها اثربخشی این اقدامات را در کاهش آلاینده های معیار هوا برجسته می کنند و بر اهمیت اجرای استراتژی های مناسب برا ی مدیریت کیفیت هوا در شرایط اضطراری بهداشت عمومی مشابه تاکید می کنند.

Keywords:

آلودگی هوا , همه گیری کووید- ۱۹ , مدل سازی ARMA , اهواز , بهداشت محیط , بهداشت عمومی