در یکی از اصول معماری سنتی ایران ، اصل پایداری می باشد. معماران ایرانی همیشه در پی یافتن پاسخی خردمندانه به محیط
اطراف در آثارشان بوده اند در نتیجه قواعد و تکنیک های به کار رفته در ابنیه سنتی ایران پاسخگوی مناسب به شرایط
اقلیمی بوده است به طوری که معماری اقلیمی به عنوان مهم ترین و اصلی ترین روش در ایجاد شرایط آسایش برای انسان
کاربردی بوده است. با توجه به اهمیت مسئله معماری هم ساز با اقلیم در عصر حاضر به دلیل اصول پایداری به ویژه پایداری
محیطی و صرفه جویی در منابع ، پژوهش پیرامون معماری سنتی که دارای این ویژگی می باشند ضرورت پیدا می کند . باغ
سازی در ایران به ویژه در اقلیم های گرم و خشک که در فلات مرکزی ایران واقع شده اند به عنوان یک راهکار در جهت
ایجاد یک خرد اقلیم مطبوع به کار گرفته شده است. به گفته محققان، باغ ارم و تخت و جهان نما و دلگشای
شیراز از باغ
های قدیمی ایران اند، با سابقه ای دست کم تا پیش از قرن هشتم .این ادعا نشانه اصالت این باغ ها است. اطالعات و اخبار
موجود از وضعیت و ترکیب این باغ ها تاملی موشکافانه تر در طرح آنها را ممکن کرده است. درک معماری این باغ ها، که از
قدیمی ترین نمونه های پابرجا در ایران اند، هم در شناخت باغ ایرانی به طور خاص و هم در شناخت معماری این سرزمین،
در دوره مهم پیش از قرن هشتم، موثر و مفید است. این مقاله با تکیه بر اطلاعات موجود هدف اصلی از این مقاله معرفی باغ
های تاریخی شهر
شیراز است.