ارزیابی تعدادی از جمعیت های بومی ایرانی خار مریم (Silybum marianum L.) از نظر ترکیبات پلی فنلی و فلاونوئیدی

به منظور بررسی میزان ترکیبات پلی فنلی و فلاونوئیدی جمعیت های مختلف خار مریم ایران، نه اکوتیپ جمع آوری شده از مناطق اهواز، ملاثانی ، شوشتر، اصفهان، نجف آباد، مبارکه ، ساری ، آمل ، بابل و یک رقم تجاری خارجی وارداتی بنام بوداکلازی از مجارستان مورد بررسی قرارگرفتند. نتایج حاصل نشان داد که دامنه تغییرات میزان فنل در بین جمعیت های داخلی در این آزمایش بین ۰۱/۷ (در جمعیت بابل ) تا ۲۰/۱۳ (در جمعیت آمل ) می باشد که به طور چشمگیری از میزان فنل در جمعیت خارجی مجارستانی (۷۷/۳) بیشتر بود. دامنه تغییرات فلاونوئید در این آزمایش در بین جمعیت های داخلی بین ۲۲/۳ (در جمعیت بابل ) تا ۰۶/۱۲ (در جمعیت شوشتر) بدست آمد. در خصوص این صفت نیز اکثر جمعیت های ایرانی اختلاف معنی داری با جمعیت خارجی (۲۱/۴) داشتند. از نظر توزیع جغرافیایی بنظر می رسد که جمعیت های ماریتیغال شمال کشور غنی از ترکیبات پلی فنلی و جمعیت های ماریتیغال جنوب کشور غنی از ترکیبات فلاونوئیدی باشند که البته تایید نهایی آن نیاز به جمع آوری جمعیت ها بطور گستردهتر و انجام مطالعات بیشتر دارد.

ارزیابی تعدادی از جمعیت های بومی ایرانی خار مریم (Silybum marianum L.) از نظر ترکیبات پلی فنلی و فلاونوئیدی Keywords:

تنوع ژنتیکی , خار مریم , ژرم پلاسم , متابولیک های ثانوی