اثر تعاملی تمرین عملکردی و مکمل دهی سیر بر میزان آدیپونکتین و BMI در زنان دارای اضافه وزن

هدف: این مطالعه به بررسی تاثیر تعاملی تمرینات عملکردی و مصرف مکمل سیر بر سطح آدیپونکتین و شاخص توده بدنی (BMI) در زنان دارای اضافه وزن پرداخته است. اضافه وزن و چاقی به عنوان عوامل خطر برایبیماری های متابولیکی شناخته میشوند و در این راستا، آدیپونکتین به عنوان یک نشانگر کلیدی در تنظیم متابولیسم چربی و گلوکز مورد توجه قرار گرفته است.روش شناسی: در این مطالعه کارآزمایی بالینی، ۴۰ زن دارای اضافه وزن (۲۵≤ BMI) به طور تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند: گروه تمرین عملکردی + مکمل سیر، گروه تمرین عملکردی + دارونما، گروه مکمل سیر +تمرین کنترلی و گروه دارونما + تمرین کنترلی. تمرینات عملکردی شامل تمرینات مقاومتی و هوازی به مدت ۶۰ دقیقه، سه بار در هفته و به مدت ۸ هفته بود. مکمل سیر به صورت کپسول های ۴۰۰ میلی گرم دو بار در روزبه مدت ۸ هفته به گروه های مربوطه داده شد. سطح آدیپونکتین با استفاده از آزمون الایزا و BMI با اندازه گیری وزن و قد در ابتدای و پایان دوره تحقیق محاسبه شد. نتایج: تحلیل های آماری نشان داد که گروه تمرین عملکردی + مکمل سیر افزایش معناداری در سطح آدیپونکتین (p<۰.۰۰۱) و کاهش معناداری در BMI داشته است. گروه های تمرین عملکردی + دارونما و مکمل سیر + تمرین کنترلی نیز به ترتیب تغییرات مثبت معناداری در این شاخص ها نشان دادند، اما تاثیر این تغییرات کمتر از گروه ترکیبی بود. گروه کنترل تغییرات معناداری در هر دو شاخص نداشت.بحث و نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان میدهد که ترکیب تمرینات عملکردی و مصرف مکمل سیر تاثیر مثبت و هم افزایی بر افزایش سطح آدیپونکتین و کاهش BMI در زنان دارای اضافه وزن دارد. این یافته ها به تاثیر مثبت مداخلات ترکیبی بر بهبود وضعیت متابولیکی و کاهش خطر بیماری های مرتبط با اضافه وزن اشاره دارد. پیشنهاد میشود که برنامه های کاهش وزن شامل ترکیبی از تمرینات بدنی و مکمل های غذایی به ویژه سیر طراحی شوند تا بهترین نتایج حاصل گردد.

Keywords:

تمرین عملکردی , مکمل سیر , آدیپونکتین , شاخص توده بدنی (BMI) , زنان دارای اضافه وزن