طبیعت گرایی درخیالی نگاری(تحلیل و بررسی طبیعت گرایی در نقاشی قهوه خانه)

نقاشی قهوه خانه پدیده ای نوظهور در تاریخ هنر ایران است. نوعی نقاشی روایی ،رنگ روغنی، با موضوعات رزمی، بزمی و مذهبی که در دوران مشروطه و براساس سنت های هنر مردمی و دینی و تحت تاثیر نگارگری ایرانی، نقاشی قاجار و به طور کل اسلوب طبیعت گرایانه مرسوم آن زمان، به دست هنرمندان مکتب ندیده پدیدآمده است. پژوهش پیش رو با هدف بررسی دقیق و موردی طبیعت گرایی در نقاشی قهوه خانه، و به دنبال پاسخ به سوالاتی است از قبیل: ۱- چگونه هنرمندان قهوه خانه به این شیوه از طبیعت نگاری دست یافتند؟ -۲- آیا طبیعت سازی در این سبک نقاشی متاثر از جریانات فرنگی ساز دوران قاجار است؟ ۳- آیا نقاش مکتب ندیده قهوه خانه عمدا این شیوه خاص از طراحی و نقاشی را در آثار خود به کار برده، یا اینکه در اثر عدم توانایی و آموزش ندیده بودن به این شکل از طبیعت نگاری رسیده است؟ روش تحقیق در این پژوهش، کتابخانه ای و به شیوه توصیفی - تحلیلی بوده و نمونه های مورد استفاده از بین شاخص ترین آثار نقاشی قهوه خانه انتخاب شده است؛ در نهایت به این نتیجه رسیده است که: به طور کل در مورد وجود طبیعت گرایی در نقاشی قهوه خانه اختلاف نظرات فراوانی وجود دارد و نمی توان به طور قطع گفت که خیالی سازی بازنمایی صددرصد تخیلات یک انسان آرمان گرا و معتقد و یا تقلید عین به عین طبیعت و خالی از احساس و خیال است، در نتیجه: نقاشی قهوه خانه ترکیب زیبا و بدیعی از آرمان و تخیل و گونه ای خاص و منحصر به فرد از بازنمایی طبیعت می باشد که در حد خود پایه ها و مبانی شناخته شده و مشخصی دارد. ترکیب های فشرده و پرسپکتیوهای خاص، دقت و ظرافت در ترسیم چهره ها، سایه پردازی ها، استفاده منحصر به فرد از رنگ ها، ریزه کاری ها و تزئینات، مناظر و شاخصه های طبیعت و...... از ویژگی های بارز رسیدن به این گونه خاص از طبیعت گرایی است.

Keywords:

نقاشی قهوه خانه ای , خیالی نگاری , طبیعت گرایی , تکنیک