حراست یعنی نگاهبانی کردن و پاسبانی کردن و
امنیت ؛ اما امروزه از
حراست منافع ملی مفهوم می گردد و وظیفه ی آن حفظ و
حراست اجزای خرد و کلان و عملیاتی سازمانهاست . وظیفه مهم دیگر
حراست ، آماده کردن بستر تعلیم و تربیت برای رشد و تعالی انسانها به سوی خداوند متعال است ، چرا که خالق بشر با اعزام پیامبران و رسولان و با کتاب آسمانی جهت هدایت بشر برنامه دارد. لذا در نظام مقدس جمهوری اسلامی اعتقاد بر این است که موانع ضد فرهنگی بر طرف ، تا انسان ها بتوانند با رشد در یک محیط مناسب به سوی االله نزدیک شوند. باید این موضوع را بدانیم که
حراست پیشینه ای دیرینه دارد که از زمان انبیای پیشین الهی بر این موضوع تاکید شده است و ما نیز در قرآن کریم و سیره ی انبیای الهی با آن آشنا می شویم که طبق آیات قرآنی و مستندات تاریخی در می یابیم حفظ
حراست خط مش رسول االله و اولیای االله است که پیغمبر خدا (ص) از
امنیت و عافیت به دو نعمت پوشیده یاد می کنند . با نگاهی در سیره ی امام علی (ع) نیز در میابیم که چگونه رفتاری با خاطیان
بیت المال داشتند هم در زمان خلفای اسلامی و هم در زمان حکومت خویش که دست سودجویان را از تعرض به
بیت المال قطع کردند. سیاست امام علی (ع) در مورد بهرهگیری از
بیت المال و حفظ و
حراست از اموال عمومی ، فقط تئوری نیست که آن را بنویسیم و در کناری بگذاریم ؛ بلکه دستورالعملی است برای کشورداری که باید همه آن راملاک عمل خود قرار دهند.حراست این است که ابتدا پیشگیری سپس درمان شود که وجود آن یکی از ملزومات جامعه اسلامی است .