مرگ شیرین یا
اتانازی ( مرگ از روی ترحم ) مرگی است که بیشتر در بحث پزشکی مطرح میگردد و کسانی که در معرض این نوع از مرگ (قتل ) قرار دارند ، بیشتر بیماران لاعلاج یا افرادی هستند که از یک بیماری شدید روحی ( افسردگی حاد ، آلزایمر و .... ) رنج می برند و ممکن است که با رضایت خود از افرادی مثل پزشکان معالج یا پرستاران یا افراد خانواده خود و .... بخواهند که به آنها در مردن کمک و یاری کنند . این پژوهش با هدف ( بررسی حقوقی قتل از روی ترحم ) با روش کتابخانه ای انجام شده است . از دیدگاه اسلام ، از آنجایی که خلقت انسان بدست خودش نبوده است ، اختیاری هم نسبت به وجودش ندارد و موظف است به مراقبت از آن باشد و خداوند تنها مالک و گیرنده زندگی است . این استدلال که کشتن انسان برای رهایی او از درد و رنج است از نظر اسلام قابل قبول نیست . در اسلام شکیبایی و تحمل درکنار امید به زندگی مورد توجه قرار گرفته است . قوانین در
حقوق ایران نیز با تاکید بر فرامین اسلامی قتل از روی ترحم را مطرود می داند و برای آن مجازات قائل است . با نگاهی به قوانین مجازات در ایران و مقررات فقهی نتیجه میگیریم که انسان بر اساس اراده خداوند بدنیا آمده است و مرگ وی نیز باید توسط خود او انجام گیرد و تا زمانی که لحظه ای امید برای زنذگی وی باشد ، عمل
اتانازی پذیرفته نمی باشد .