انحلال نکاح، نزدیکی به شبهه و وفات همسر تکلیفی را تحت عنوان عده برای زن ایجاد می کند، که دایره شمول این حکم بسیاری از زنان را در بر می گیرد؛ اما شارع مقدس این حکم را با تمام اهمیتی که در پاکی نسل ها دارد از گروهی از زنان برداشته است . لذا علی رغم پیش بینی عده در تمامی مذاهب اسلامی ، اختلافهایی در بین این مذاهب در خصوص این موضوع وجود دارد که قانون گذار کشورهای اسلامی را تحت تاثیر خود قرار داده است . بنابراین هدف این پژوهش تبیین
لزوم و عدم
لزوم عده زنان در فقه و
حقوق ایران با روش توصیفی و تحلیلی صورت گرفت . نتایج نشان داد که یکی از احکام مختص به زنان در فقه اسلام و امامیه ”عده” است . عده در واقع مدت زمانی است که زن درنگ نموده و پس از آن می تواند ازدواج مجدد نماید. البته حکم مذکور شامل همه زنان نشده و زنانی که غیر مدخوله هستند و یا زنانی که یائسه شده و عادت نمی بینند و زنانی که صغیر بوده و به سن بلوغ جنسی نرسیده اند از این حکم عام مستثنی می باشند. با تامل در آیات و روایات می توان فلسفه عده را دریافت و البته تاجایی که لسان و منطوق روایات ناظر و دال بر آن است و آن اینکه عده در واقع درنگ در مدت زمانی است از سوی زوجه جهت حصول اطمینان از عدم حمل و برائت رحم وی .البته عده وفات که پس از فوت زوج؛ زوجه نگه می دارد استثنا از این موضوع بوده و از طرفی همه اصناف زنان را در بر می گیرد.