در دو دهه گذشته شاهد یک پیشرفت تکنولوژیکی عظیم بوده ایم که به آن انفجار فناوری نیز می گویند، دسترسی به هر نوع اطلاعات از جمله
مالکیت معنوی را برای هر کسی در هر نقطه از جهان آسان تر کرده است و این امر چالش های جدیدی را برای حفاظت ایجاد کرده است . از
مالکیت معنوی اما امروزه، فناوری نه تنها امکان دسترسی به هر اثر تالیفی یا اختراعی را فراهم می کند، بلکه می تواند خود آثار تالیفی یا اختراعی را نیز خلق کند، و این امر باعث می شود که محققان حقوقی بحث کنند که آیا آثار ایجاد شده توسط فناوری می توانند محافظت شوند، اگر ساخته ی انسان نباشند. همانطور که می دانیم ، تقربای همه قوانین ملی ، نویسنده یا مخترع را تنها در صورتی به رسمیت می شناسند که اثری ساخته شده توسط انسان باشد، اما در مورد نقاشی یا اختراعی که توسط
هوش مصنوعی ایجاد شده است ، چطور؟ آیا امروزه چنین آثاری آسیب پذیر می شوند و به رایگان در دسترس همگان قرار می گیرند؟ مبنای روش شناختی این مقاله مبتنی بر رویکردهای علمی کلی (تحلیل و سنتز، استنتاج و استقراء، مقایسه ، قیاس و رویکرد سیستمی و ساختاری -کارکردی ) است . این مقاله همچنین از تصمیمات دادگاه، قوانین ، ادبیات حقوقی ، نشریات و دکترین استفاده می کند. نتیجه گیری با استفاده از روش استقراء و استنتاج علمی انجام می شود. هدف این مقاله توضیح اهمیت حفاظت از مالکیت فکری در عصر فناوری امروزی و به خصوص
هوش مصنوعی است که در آن
مالکیت معنوی نه تنها توسط مردم بلکه توسط فناوری نیز ایجاد می شود.