طراحی مدل مدیریت استعداد با محوریت مشارکت کارکنان

هدف از این پژوهش با هدف طراحی الگویی مدیریت استعداد با محوریت مشارکت کارکنان در سازمان ثبت احوال قزوین اجرا شده است. روش پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت داده ها کمی است. ابتدا با مطالعه ادبیات نظری، عوامل موثر بر مدیریت استعداد با محوریت مشارکت کارکنان شناسایی و بر اساس آن، مدل مفهومی پژوهش ترسیم شد؛ سپس به منظور سنجش میزان آن، یک سیستم استنتاج فازی سلسله مراتبی طراحی شد. بر اساس یافته ها، عوامل موثر بر مدیریت استعداد با محوریت مشارکت کارکنان در ۳ بعد (محرک های مشارکت اجتماعی، محرک های مشارکت عاطفی و محرک های مشارکت فکری)، ۸ مولفه (آزادی بیان و ارتباطات؛ فرهنگ سازمانی، شهرت سازمان، کیفیت زندگی کاری، رهبری و مدیریت؛ تکنولوژی و طراحی شغل) و ۴۷ شاخص مورد شناسایی قرار گرفت. الگوی پیشنهادی به منظور ارزیابی میزان مشارکت کارکنان در سازمان ثبت احوال قزوین آزمایش شد. نتایج نشان داد که اولویت بندی محرک های مشارکت در جذب استعداد، به ترتیب: مشارکت عاطفی، مشارکت فکری و مشارکت اجتماعی و در توسعه استعداد، به ترتیب: مشارکت اجتماعی، مشارکت فکری و مشارکت عاطفی و در حفظ استعداد، به ترتیب: مشارکت عاطفی، مشارکت فکری و مشارکت اجتماعی می باشند. مهم ترین دستاورد این پژوهش، ارائه الگوی چندسطحی برای سنجش مدیریت استعداد با محوریت مشارکت کارکنان در سازمان است که به طور پویا با توجه به مقادیر متغیرهای ورودی، متغیر خروجی را پیش بینی می کند. این الگو می تواند در سازمان های مختلف به منظور افزایش و ارتقاء میزان انواع محرک های مشارکت در جذب، توسعه و حفظ استعداد مشارکت کارکنان استفاده شود.

طراحی مدل مدیریت استعداد با محوریت مشارکت کارکنان Keywords:

مدیریت استعداد , مشارکت کارکنان , استنتاج فازی , سازمان ثبت احوال