نقش الگوی برنامه درسی مکمل در پیشرفت آموزشی کودکان مبتلا به ADHD

اختلال نارسایی توجه بیش فعالی (ADHD) یکی از شایع ترین اختلالات رشدی عصبی در کودکان است که بر عملکرد تحصیلی آنها تاثیر منفی می گذارد. هدف این پژوهش طراحی و اعتباریابی الگوی برنامه درسی مکمل سازگار با مغز کودکان و دانش آموزان با ADHD بود. روش پژوهش حاضر پژ وهش آمیخته از نوع کیفی و کمی است که از روش اکتشافی استفاده شده است. بخش کیفی تحلیل اسنادی و محتوای کیفی و بخش کمی از روش پژوهش پیمایشی استفاده شده است. جامعه آماری شامل افرادی با تخصص در حوزه های برنامه ریزی درسی روانشناسی علوم مغز و کمی آموزش مشاوره و معلمان مقطع ابتدایی است. انتخاب نمونه ها با استفاده از نمونه گیری هدفمند و خوشه ای چند مرحله ای انجام شده است. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته و مصاحبه نیمه ساختار یافته استفاده شده که با انجام ۱۶ مصاحبه به اشباع رسیده است. اعتبار بخشی داده ها با بررسی روایی و پایایی داده ها تایید شده است. اعتبار پذیری داده ها با استفاده از راهبرد کنترل با داده های اسناد علمی معتبر انجام شده و ویژگیهای عناصر و مولفه های برنامه درسی مورد نظر شناسایی شده است. ویژگیها و نیازهای مغزی دانش آموزان با ADHD در اولویت این برنامه درسی قرار گرفته و محدودیتهای زمانی حجم واحدهای درسی تکالیف و ارزیابی ها کاسته شده است. یافته ها نشان میدهد روشهای آموزشی که فعالیت و تعامل بیشتری را طلب میکنند در قالب هایی متنوع و جذاب ارائه میشوند. نتیجه گیری بر اساس یافته ها الگوی برنامه درسی مکمل مبتنی بر مغز می تواند در پیشرفت آموزشی کودکان مبتلا به ADHD موثر باشد سازماندهی اهداف و محتوا برای این دانش آموزان دستخوش تغییراتی خواهد شد و تاکید بیشتری بر برخی از اهداف و محتوای مهارت آموزی تکالیف و ارزیابیها در قالبهایی جذاب و متنوع مانند نرم افزارها صورت می گیرد.