بررسی اثربخشی بازی درمانی به شیوه شناختی - رفتاری بر بهبود انگیزه یادگیری و ابعاد آن میان کودکان پایه ششم ابتدایی شهر بندرعباس

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی بازی درمانی به شیوه شناختی - رفتاری بر بهبود انگیزه یادگیری و ابعاد آن میان کودکان پایه ششم ابتدایی شهر بندرعباس انجام شد. نمونه پژوهش حاضر، تعداد ۲۴ نفر از کودکان مدارس ابتدایی شهر بندرعباس بود، که به شیوه نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند و به صورت تصادفی در گروه های آزمایش و گواه قرار گرفتند. بازی درمانی شناخت رفتاری طی ۸ جلسه برای گروه آزمایش اجرا شد در این پژوهش جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه انگیزه یادگیری ( SMTSL) و برای تجزیه و تحلیل داده ها، از آزمون تحلیل کواریانس استفاده شد، نتایج آزمون تحلیل واریانس جهت تعیین تاثیر بازی درمانی به شیوه شناختی -رفتاری بر انگیزه یادگیری در کودکان نشان داد که بین میانگین نمرات پس آزمون دوگروه کنترل و آزمایش در متغیرهای وابسته انگیزه یادگیری تفاوت معناداری وجود دارد. بدین معنی که بازی درمانی به شیوه شناختی رفتاری باعث بهبود انگیزه یادگیری در کودکان پایه ششم ابتدایی شده است . در ادامه نتایج نشان داد که بین میانگین نمرات پس آزمون دوگروه کنترل و آزمایش در متغیرهای وابسته ابعاد انگیزه یادگیری تفاوت معناداری وجود دارد. بدین معنی که بازی درمانی به شیوه شناختی رفتاری باعث بهبود ابعاد انگیزه یادگیری (خودکار آمدی ، یادگیری فعال، ارزش یادگیری علم ، هدف عملکرد ، هدف پیشرفت ، تحریک محیط یادگیری ) در کودکان شده است .

Keywords:

بازی درمانی به شیوه شناختی - رفتاری , انگیزه یادگیری , کودکان پایه ششم ابتدایی