اثربخشی برنامه آموزشی مبتنی بر پاسخ به مداخله بر ضربآهنگ شناختی و عملکرد تحصیلی دانش آموزان دارای اختلال یادگیری

هدف پژوهش اثربخشی برنامه آموزشی مبتنی بر پاسخ به مداخله بر ضربآهنگ شناختی و عملکرد تحصیلی دانش آموزان دارای اختلال یادگیری بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون_پس آزمون با گروه کنترل و دوره پیگیری بود. جامعه آماری دانش آموزان دارای اختلال ویژه یادگیری پایه اول، دوم و سوم ابتدایی مراجعه کننده به مرکز اختلالات یادگیری آموزش و پرورش شهر سمنان در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ بودند. تعداد ۳۰ دانش آموز ۸ تا ۱۰ ساله با نارساخوانی به صورت نمونه گیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه ۱۵ نفره آزمایش و کنترل جایگزین شدند . گروه آزمایش مدت ۸ جلسه ۶۰ دقیقه ای تحت مداخله قرار گرفتند. گروه کنترل مداخله ای دریافت نکرد. دروه پیگیری پس از گذشت ۳ ماه انجام شد. ابزار سنجش چک لیست نشانه های ضرب آهنگ شناختی کند (SCT) و استفاده از معدل کارنامه های ماهانه برای سنجش عملکرد تحصیلی بود. دادهها با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر توسط نرم افزار SPSS-۲۶ تجزیه و تحلیل شد. یافته ها نشان داد نمره ضربآهنگ شناختی کند و عملکرد تحصیلی بین گروههای آزمایش و کنترل تفاوت معناداری دارد (۰۵ /۰.(P< بر اساس نتایج ، هر دو مداخله اثربخش بوده و پایداری اثر داشتند، اما آموزشی مبتنی بر پاسخ به مداخله بر متغیرهای پژوهش اثربخشی بیشتری داشت . بنابراین می توان نتیجه گرفت که مداخله آموزشی مبتنی بر پاسخ به مداخله می توانند به عنوان مداخله ای سودمند برای کمک به دانش آموزان دارای ضربآهنگ شناختی کند و بهبود عملکرد تحصیلی در مدارس ابتدایی و مراکز مشکلات یادگیری استفاده شوند.

Keywords:

آموزش مبتنی بر پاسخ به مداخله , ضربآهنگ شناختی کند , عملکرد تحصیلی , اختلال یادگیری