بررسی تاثیر دغدغه مندی معلم فارسی بر میزان حضور در کلاس دانش آموزان دوره متوسطه اول

میزان تمایل به حضور در کلاس، یکی از عوامل مهمی است که موفقیت تحصیلی دانش آموزان را پیش بینی می کند. عوامل زیادی در افزایش یا کاهش میل دانش آموزان به حضور در کلاس موثر هستند که پیش بینی می شود یکی از این عوامل کلیدی، دغدغه مندی معلمان نسبت به دانش آموزان باشد. در راستای بررسی این ارتباط، در پژوهش کیفی حاضر، مصاحبه نیمه ساختاریافته ای با ۲۳۵ دانش آموز دختر و پسر مشغول به تحصیل در دوره متوسطه اول مدارس ایران (سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳) انجام شد. نتایج نشان داد که دانش آموزان افزایش انگیزش برای حضور در کلاس (۳۸ % )، علاقه مندی به کلاس (۲۵ %)، افزایش فعالیت در کلاس (۲۰%) و افزایش نشاط در کلاس (۱۷%) را نتیجه توجه معلم و دغدغه مندی او نسبت به آن ها عنوان کردند و در مجموع ۹۶% دانش آموزان اظهار داشتند توجه و دغدغه مندی معلم باعث افزایش تمایل آن ها به حضور در کلاس می شود. هم چنین آن ها دلایل دیگری هم چون خوب بودن روش تدریس معلم (۴۳%)، به روز بودن اطلاعات معلم (%۳۴)، دوستانه بودن فضای کلاس فارسی (۱۲%) و سخت بودن درس فارسی (۱۱%)، را از عوامل دیگر تمایل به حضورشان در کلاس برشمردند. بنابراین معلمان فارسی با توجه بیشتر به مولفه دغدغه مندی در تدریس می توانند کلاس را برای دانش آموزان به مکانی ایمن تبدیل کنند که با توجه به اهمیت پررنگ حضور در کلاس در امر آموزش، این دو مولفه در کنار هم به موفقیت تحصیلی دانش آموزان منجر می شود.

Keywords:

دغدغه مندی , معلم ادبیات فارسی , حضور در کلاس , دوره متوسطه اول