تاثیر امولسیون عصاره سیر روی راب Agriolimax agrestis درگلخانه کاهو
Publish place: Journal of Plant Pest Research، Vol: 14، Issue: 2
Publish Year: 1403
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 71
This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- I'm the author of the paper
Export:
Document National Code:
JR_IPRJ-14-2_007
Index date: 29 September 2024
تاثیر امولسیون عصاره سیر روی راب Agriolimax agrestis درگلخانه کاهو abstract
کارایی امولسیون ۵۰ درصد عصاره سیر روی راب Agriolimax agrestis در گلخانه های کاهوی استان های مازندران (ساری) و البرز (کرج) در قالب طرح آماری کاملا تصادفی مورد ارزیابی قرار گرفت. آزمایش زیست سنجی روی راب های نابالغ هم سن به وزن ۵/۰ تا ۷/۰ گرم انجام و تلفات آن ها بعد از ۲۴ ساعت تعیین و مقدار LC۵۰ برآورد شد. آزمایش های ارزیابی کارایی در گلخانه با تیمارهای: ۱) عصاره سیر (در دو غلظت یک و دو برابر LC۵۰)، ۲) راب کش معدنی فریکول® (۵ گرم در مترمربع)، ۳) رابکش شیمیایی متالدئید لوماکیدین ۵ جی® (۰/۷ گرم در مترمربع) و شاهد، انجام شد. براساس نتایج آزمایش زیست سنجی، مقدار LC۵۰ برای عصاره سیر برابر با ۶/۲۴ گرم بر لیتر برآورد شد. در گلخانه، با افزایش غلظت عصاره، درصد کارایی آفت کشی افزایش یافت. میانگین کارایی عصاره سیر با غلظت دو برابر LC۵۰ در دو استان پس از گذشت دو، چهار، هشت، پانزده و بیست و یک روز به ترتیب برابر ۲/۵± ۵۵/۸، ۲/۹±۶۰/۸، ۲/۳±۶۴/۹، ۲/۳±۷۰/۲ و ۲/۴±۷۳/۷ درصد محاسبه شد. هر چند میزان این کارایی در روز بیست و یکم در مقایسه با متالدئید به طور معنی داری کمتر بود، نتایج نشان می دهد که عصاره سیر قادر به ایجاد مرگ و میر در جمعیت راب نابالغ است. در تیمار عصاره سیر، میزان خسارت برآورد شده در روز بیست و یکم آزمایش در استان های مازندران و البرز (به ترتیب ۳۷/۷ و ۳۲/۸ درصد) نسبت به شاهد (به ترتیب ۸۹/۵ و ۸۱/۲ درصد) به طور معنی داری کمتر بود. از این رو در راستای کاهش مصرف و اثرات نامطلوب آفت کش های شیمیایی، کاربرد متناوب عصاره سیر با سایر راب کش ها در برنامه های مدیریتی راب A. agrestis پیشنهاد می شود.
تاثیر امولسیون عصاره سیر روی راب Agriolimax agrestis درگلخانه کاهو Keywords:
تاثیر امولسیون عصاره سیر روی راب Agriolimax agrestis درگلخانه کاهو authors
الهام احمدی
بخش تحقیقات جانورشناسی کشاورزی، موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
مولود غلام زاده چیتگر
بخش تحقیقات گیاه پزشکی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان مازندران، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، ساری، ایران
بابک حیدری علیزاده
بخش تحقیقات آفت کش ها، موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
