برهمکنش تطبیقی هوش مصنوعی و معماری با تمرکز بر تحولات تاریخی ۱۹۲۰ تا ۲۰۲۳

شیوه معماری اندیشی، روش ها، سنت ها و دانش آن به مانند هر رشته هنری دیگری امروزه در دوره ایی دوره ای بسیار حیاتی و تاریخی قرار دارد. همان گونه که در هفتادسال اخیر راه حل های مبتنی بر هوش مصنوعی، معماری را به طور قابل توجهی متحول کرده است. این پژوهش به جای پرداختن به عواملی که مانع از تسریع این تحول شده اند، نگاهی بر تداوم برهمکنش تحولات معماری و هوش مصنوعی دارد. یکی از روش هایی که می توان این مساله را مورد بررسی قرار داد، نگاهی فرهنگی و فنی و تاریخی به مساله هوش مصنوعی و نحوه ورود و تاثیر آن بر معماری است. هدف از این پژوهش چگونگی برهمکنش یافته های جدید هوش مصنوعی و معماری با تمرکز بر تحولات تاریخی ۱۹۲۰ تا ۲۰۲۳، همچنین نقش متصور آن در آینده فناوری این حوزه است. این پژوهش از نظر رویکرد کیفی است و از نظر روش یک پژوهش تاریخی مبتنی تحلیل مقایسه ای رویدادهای معماری و هوش مصنوعی در دوره های ده ساله است. یافته های حاکی از آن است این برهمکنش را می توان در ۴ دوره، معماری به کمک استانداردسازی، معماری به کمک رایانه، معماری به کمک پارامتر ها و در نهایت معماری به کمک هوش مصنوعی (شبکه های عصبی و مدل های مولد) سازمان دهی کرد. رابطه معماری با فناوری به موازات تحولات هوش مصنوعی بالغ شده و آخرین پیشرفت های هوش مصنوعی نه تنها بر فرآیند طراحی تاثیرگذار بوده است، بلکه بر حوزه عمل و اندیشه آن نیز موثر بوده و حتی موجب پیدایش و توسعه سبک های معماری شده است.

Keywords:

معماری , هوش مصنوعی , طراحی به کمک رایانه , شبکه های عصبی , مدل های مولد تصویر.