مطالعه زون های التراسیون برای مطالعه کانه زایی بویژه برای کانه های دارای طلا حائزاهمیت است. بخش عمده محدوده نقشه ۱:۱۰۰۰
تاریک دره توسط واحدهای رسوبی با سن ژوراسیک شامل تناوب شیل، سیلتستون و ماسه سنگ سازند میانکوهی پوشیده شده که متعاقبا سنگ های نفوذی با ترکیب گابرونوریتیک، گابرو، دیوریت، کوارتزدیوریت و ریوداسیت به داخلی آنها نفوذ کرده اند. روند عمومی رخنمون ها ENE-SWS است که از تکتونیک عمومی منطقه پیروی می کنند. شواهد متعددی نشان دهنده همزمانی فعالیت های تکتونیکی و جایگیری توده های نفوذی هستند. این نفوذی ها خود بخشی از یک باتولیت بزرگ هستند که با روند مذکور جایگری کرده است. این جایگیری باعث ایجاد تغییراتی نظیر دگرگونی و آلتراسیون در همبری خود شده آند. شواهد نشان می دهند که استوک های کوارتزدیوریتی و سپسگابرو بیشترین تغییرات را در کنتاکت خود ایجاد نموده اند. با توجه به نفوذناپذیر بودن سنگ در برگیرنده و قرارگیری آن در محیط شکل پذیر همزمان با جایگیری توده های نفوذی، دگرگونی و دگرسانی توسعه چندانی ندارند و حداکثر تا چند متر هورنفلسی شده اند. و آلتراسیون وجود دارد. آلتراسیون از نوع کوارتز، کلریت، آلبیت و سریسیت است که عمدتا در سقف و یا حاشیه همبری استوک های مذکور ایجاد شده اند. در مواردی که تکتونیک در همبری این واحدها فعالیت داشته است، آلتراسیون توسعه و شدت بیشترین یافته و کانی سازی رگه ای در آن رخ داده است.