استفاده از فضای موج گیر به عنوان یک روش مقاوم سازی فضاهای زیرزمینی در برابر بارهای ناشی از انفجار

در اثر بروز جنگ، صدمات و اسیب های انسانی و مادی سنگینی به شهرهای کشور وارد می شود که با بکارگیری تمهیدات و شیوه های پدافند غیر عامل قبل از وقوع جنگ، امکان کاهش اسیب پذیری وجود دارد در صورت غفلت و نپرداختن به این مقوله، هزینه های سنگین و ضایعات جبران ناپذیری به بار خواهد آمد. از این رو محققین بسیاری تلاش کرده اند تا با ارائه تمهیدات مناسب در خلال ساخت سازه، از خسارت های ناشی از انفجار بکاهند. برای رسیدن به این هدف روش های متفاوتی وجود دارد. مطابق روش معمول می توان سازه را متناسب با نیروهای دینامیکی ناشی از انفجار با مقاومت، سختی و شکل پذیری لازم طراحی و اجرا نمود، همچنین می توان با استفاده از روش ها وعناصر سازه ای مناسب از رسیدن بخشی از شدت انفجار به سازه جلوگیری نمود. از دیگر تمهیداتی که برای کاهش تاثیر انفجار بر فضاهای امن زیرزمینی می توان اندیشید، انتخاب پارامترهای بهینه و مکان یابی مناسب برای حفر تونل می باشد. مدل سازی عددی، روشی اقتصادی بوده که به عنوان یک ابزار کارآمد در تحلیل و طراحی مهندسی بدل شده است. در این پژوهش ابتدا به بررسی تاثیر عوامل وجود و عدم حضور آب، هندسه و ابعاد فضای زیرزمینی، عمق قرارگیری خصوصیات ژئومکانیکی توده سنگ، نسبت تنش های افقی به قائم، اندازه گودل انفجاری و فاصله افقی برخورد پرتابه نسبت به میزان سرعت ذره ای حداکثر با استفاده از نرم افزار FLAC۳D پرداخته شده است. بعد از مدلسازی و با استفاده از معیار حداکثر سرعت ذره ای، مدل هایی که احتمال خسارت در اثر انفجار به آنها می رود. انتخاب شده و با ایجاد یک لایه موج گیر در اطراف آن، به بررسی تاثیر بارهای دینامیکی بر آن پرداخته شده است. نتایج بیانگر آن است که لایه موج گیر با هر ضخامت و اندازه ای مقدار قابل توجهی از موج را منعکس کرده و از رسیدن آن به تونل جلوگیری می نماید.

استفاده از فضای موج گیر به عنوان یک روش مقاوم سازی فضاهای زیرزمینی در برابر بارهای ناشی از انفجار Keywords:

نرم افزار FLAC۳D , مدلسازی عددی , فضای زیرزمینی