تدوین مدل ساختاری مولفه های صبر و امید در دانشجویان دانشگاه شیراز

هدف این پژوهش، تدوین مدل ساختاری مولفه های صبر و امید در دانشجویان دانشگاه شیراز است. روش پژوهش همبستگی است و مشارکت کنندگان شامل ۵۲۷ دانشجوی دانشگاه شیراز بودند که برای انتخاب آنها از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای استفاده شد و پرسشنامه های مقیاس صبر خرمایی و همکاران و پرسشنامه امید اشنایدر را تکمیل کردند. نتایج تحلیل مسیر نشان داد که مدل پیشنهادی با داده های این پژوهش برازش مناسبی دارد و رابطه مستقیم صبر با امید تایید شد. یافته های این تحقیق نشان داد که صبوری افراد سبب افزایش توان تعیین هدف در زندگی (مولفه عاملی امید) و توان برنامه ریزی برای دستیابی به اهداف (مولفه مسیر امید) میشود. نتایج این پژوهش نشان میدهد با آموزش صبر از طریق مولفه های آن (متعالی شدن، شکیبایی، پذیرش، استقامت و درنگ)، میتوان امید را در دانشجویان افزایش داد.

تدوین مدل ساختاری مولفه های صبر و امید در دانشجویان دانشگاه شیراز Keywords:

صبر , امید , دانشجویان , مدل ساختاری