یکی از عمده جهت گیری های نوین آموزش بهره گیری از بستر آموزش برخط یا مجازی می باشد. با این حال به رغم وجود موانع اجرایی ومخالفتهای کلی در بهرمندی کامل ، در دهه های اخیر نگرش مثبتی به این نوع آموزش شده و موفقیت های ارزنده ای نیز رقم خورده است . لذا مشاهده می شود که اخیرا در بسیاری از فراینده های یاددهی و یادگیری از
آموزش مجازی استفاده بهینه ای می شود. در این مقاله ضمن پرداختن به مسئله مهم یادگیری در هرزمان وهرمکان و ایجاد فرصت یادگیری برای همه در بسترهای متنوع و نوین به ایده های تحول آفرین در این زمینه نیزپرداخته می شود. از آنجا که
آموزش مجازی فقط به معنای تولیدمحتوای درس، ارائه در سامانه
آموزش مجازی و دادن آزادی عمل به فراگیران جهت انجام مطالعات و مهارت آموزی نیست ، باید به برون داد کمی و کیفی این نوع آموزش هم دقت نظر داشت . براین اساس لازم است در جهت تغییر و نیل به تحول پایدار، می بایست ایده های کاربردی و حساب شده ای در نظر گرفت . در این تحقیق از شیوه اسنادی و کتابخانه ای استفاده شده است و ضمن بررسی تهدیدها و فرصت ها، با در نظر گرفتن ایده تلفیق و تطبیق ویژگی های
آموزش مجازی و حضوری به دنبال نوعی نوآوری دگرگون ساز در فرایند یاددهی ویادگیری می باشیم . بدین ترتیب نتیجه حاکی از آن بوده است که : به دلیل وجود موانع و مشکلات در
آموزش مجازی بخصوص در شرایط عدم فراهم شدن ملزومات کار، مقاومت در بکارگیری آن کاملا طبیعی به نظر می رسد لذا در جهت کاهش یا رفع این موانع ، ایده های مناسب وکاربردی در ایجاد تحول و اثرگذاری مطلوب تر مطرح می شود که باید در نظام آموزشی لحاظ گردند.