بررسی عملکرد لرزه ای تیر پیوند در سازههای دیاگرید با استفاده از تحلیل پوشاور

سازه ای نوین در سازههای بلند به جهت بهبود رفتار سازه و کاهش خطرات ناشی از تاثیر نیرویهای جانبی ، در دست انجام می باشد. در این رابطه ، در سالهای اخیر استفاده از سیستم سازه ای دیاگرید مورد توجه بسیاری از مهندسان و معماران قرار گرفته است . لذا در این مطالعه مقایسه رفتار لرزه ای سیستم سازه ای دیاگرید فولادی با تیر پیوند برای ساختمانهای کوتاه و بلند مرتبه مورد بررسی قرار گرفته است همچنین در مدلهای ساخته شده رفتار لرزه ای سیستم بدون تیر پیوند با تیر پیوند بررسی شده است . برای این منظور در مجموع از ۳ مدل منظم ، شامل یک مدل ۱۶ طبقه و دو مدل ۱۰ طبقه در تحلیل پوشاور مورد مطالعه قرار گرفته شده است . طراحی مدل سازه ای با فرض ضریب رفتار ۳، با استفاده از آیین نامه AISC۳۶۰-۱۰ به روش LRFD انجام شده است . برای انجام تحلیل پوشاور از نرم افزار SAP۲۰۰۰ استفاده شده است . پارامترهایی که در این پژوهش جهت مقایسه رفتار ساختمانهای بکار گرفته شده است شامل ، شکل پذیری،، ضریب افزایش مقاومت ، ضریب رفتار و میزان جذب انرژی می باشد. نتیجه این تحلیل نشان می دهد که با استفاده از تیر پیوند در سازههای دیاگرید، شکل پذیری ساختمانهای ۱۰ طبقه بیشتر از ساختمان ۱۶ طبقه می باشد در حالی که ضریب اضافه مقاومت ، ضریب رفتار و جذب انرژی در ساختمان ۱۶ طبقه بیشتر از ۱۰ طبقه می باشد. همچنین مشخص شد با استفاده از تیر پیوند در سازه دیاگرید مفصل پلاستیک در این المان تشکیل می شود و از گسترش مفصل به دیگر المانها جلوگیری می شود و بدین ترتیب پس از زلزله المانهای تخریب شده قابل تعویض است و از تخریب پیش رونده جلوگیری می شود.

بررسی عملکرد لرزه ای تیر پیوند در سازههای دیاگرید با استفاده از تحلیل پوشاور Keywords:

تیر پیوند , ساختمانهای دیاگرید , تحلیل پوشاور و جذب انرژی