تحلیل عوامل کالبدی موثر بر تاب آوری مناطق حاشیه نشین در کلانشهرها (مطالعه موردی: محله ایده لو شهر تبریز)

در دهه­های اخیر، افزایش جمعیت در مناطق شهری به­­ عنوان یک پدیده مهم، پیچیدگی­ها و مشکلات زیادی را در زمینه­های مختلف ایجاد کرده است. وجود بحران­های اقتصادی، اجتماعی، ­محیط زیستی و کالبدی همراه با رشد حاشیه­نشینی در شهرها، تاب­آوری شهری و مدیریت بحران در این سکونتگاه­ها را برجسته کرده است. یکی از ابعاد مهم تاب­آوری، بعد کالبدی آن است. هدف تحقیق تحلیل عوامل کالبدی موثر بر تاب­آوری مناطق حاشیه­نشین در کلانشهرهاست. روش تحقیق حاضر، توصیفی - اکتشافی و از نوع ترکیبی کیفی و کمی است. جامعه آماری متشکل از ۳۰ نفر از خبرگان شهری است. در تجزیه و تحلیل کمی از روش نظریه - مبنا و نرم­افزار مکس­کیودی­ و در تحلیل­های کمی از روش معادلات ساختاری استفاده شده است. برای ارزیابی پایایی سوالات، آلفای کرونباخ به کار رفته است. نتایج تحلیل عاملی مرتبه دوم نشان داد که بارهای عاملی تمام شاخص های کالبدی در تاب­آوری مناطق حاشیه­نشین شهر تبریز(محله ایده­لو) بزرگ تر از ۴/۰ و در سطح احتمال ۹۹ درصد معنی دار هستند. بیشترین تاثیرات مربوط به عامل نفوذپذیری بوده با بار عاملی (۸۶/۰) و بعد آن به ­ترتیب عوامل انعطاف پذیری (۷۲/۰)، پایداری کالبدی (۶۸/۰) و ایمنی با بار عاملی (۶۲/۰) قرار دارند. در نتیجه چگونگی ایجاد تاب آوری کالبدی یک استراتژی حفاظتی موثر در مناطق حاشیه­نشین است. ایجاد فضاهای تاب­آور، مناطق امنی را در یک منطقه حاشیه نشین پدید می­آورد و  ظرفیت­های محلی را تقویت می­کند.

تحلیل عوامل کالبدی موثر بر تاب آوری مناطق حاشیه نشین در کلانشهرها (مطالعه موردی: محله ایده لو شهر تبریز) Keywords:

-تاب آوری شهری , حاشیه نشینی , شهر تبریز , عناصر کالبدی