استفاده از فناوری جذب گاز طبیعی بر روی جاذب های صنعتی (ANG) و استفاده از آن در خودروهای گازسوز

در تحقیق حاضر جهت بررسی میزان جذب گاز متان به عنوان اصلی ترین جزء گاز طبیعی بر روی کربن فعال گرانولی (GAC) و همچنین تعیین ایزوترم های جذب، آزمایشات متعددی انجام شده است. جهت انجان آزمیاشات مورد نظر از یک مجموعه دستگاهی مناسب به روش حجم سنجی (Volumetric) استفاده شده است. در این آزمایشات میزان جذب گاز متان بر روی دو نمونه کربن فعال در فشارهای مختلف تعادلی و در دمای 25 درجه سانتی گراد اندازه گیری شده و ملاحظه گردیده است که کربن فعال دارای ویژگی های مناسبی جهت جذب گاز متان به منظور استفاده در خودروهای گاز سوز می باشد. میزان جذب بر روی نمونه اول 0/042 گرم به ازای هر گرم جاذب در فشار 37 بار بوده است. این مقدار بر روی نمونه دوم 0/036 گرم متان به ازای هر گرم جاذب در همان فشار آورده شده است. در طی آزمیاشات میزان آزادسازی گاز نیز اندازه گیری شده است که برای نمونه اول این مقدار 0/246 و برای نوع دوم 0/276 اندازه گیری شده است. همچنین با استفاده از داده های تجربی پارامترهای معادله فروندلیچ، با دقت مناسب برای دو نمونه کربن فعال مطالعه شده تعیین گردیده و ملاحظه گردید که معادله مذکور از توانایی لازم جهت تخمین میزان جذب گاز متان بر روی کربن فعال در فشارهای تعادلی مختلف برخوردار می باشد. در نهایت روش جذب گاز بر روی جاذب (ANG) با روش CNG از نظر توانایی در میزان ذخیره سازی گاز مقایسه گردیده است.