ارزیابی کیفیت فضای شهری با تاکید بر نیاز کودکان با رویکرد پایداری (نمونه موردی: سنندج)

با افزایش مشکلات دنیای مدرن، بحث پایداری دراولویت سیاست های کشوهای توسعه یافته قرارگرفت. پروژههای شهر دوستدار کودک بهطور عمده برای ایجاد فرصت برای کودکان در راستای شکل دادن و یا تغییر محیط پیرامونشان هستند. یکی از پروژه های تعریف شده دراین راستا پیدا کردن الگوهای طراحی فضای سبز با توجه به دیدگاه های کودکان است. در این طرح با استفاده از متدولوژی گروه بحث وروشهای مشارکتی، نظرات کودکان در ارتباط با فضای سبزشهدا سنندج جمع آوری و تحلیل شد. مقاله حاضر با توجه به معیارهای اقتصادی،اجتماعی و زیست محیطی با استفاده از مدل AHP و با استناد به مطالعات و بررسی های میدانی دررابطه با فضای سبز شهدا در محله قلعه چهارلان سنندج با هدف سنجش وارزیابی فضای سبز دوستدار کودک در توسعه پایداربه عنوان بستر کالبدی حیات مدنی و تعاملات اجتماعیمحله به رشته تحریر درآمده است. یافته های این پژوهش با استفاده از نرم افزار EXPERT CHOICE و تکمیل تعداد 195 عدد پرسشنامه و دسته بندی معیارها و زیر معیارها ( 3 معیار و 11 زیرمعیار) و سنجش آنها حاکی از آن می باشد که فضای سبز دوستدارکودک موجب انطباق آن با سیاستهای توسعه پایدار شده است؛ به گونهای که با این روند،فضای سبز، نوید بخش چشم اندازروشنتوسعه پایداربوده است. یکی ازراههای توسعه فضای سبزدوستدارکودک، توجیه پذیر نمودن آن در کشور تعریف و تحلیلراههای گسترش آن بر مبنای معیارهای توسعه پایدارمی باشد.

Keywords:

توسعه پایدار , فضای سبز دوستدار کودک , سنندج