تاثیر تنش خشکی و قارچ میکوریزا بر برخی صفات فیزیولوژیک و آنزیم های آنتی اکسیدانی گیاه ترخون (Artemisia dracunculus L.)

تنش خشکی یکی از مهم ترین تنش های غیر زنده و عامل محدود کننده تولید موفقیت آمیز محصولات گیاهی در سراسر جهان است و اثرات منفی زیادی بر خصوصیات فیزیولوژیکی گیاهان دارد. قارچ های میکوریزا تاثیر قابل توجهی بر رشد گیاه، جذب آب، تغذیه مواد معدنی و محافظت در برابر تنش های غیر زیستی دارند. لذا به منظور بررسی قارچ میکوریزا بر برخی صفات فیزیولوژیک و آنزیم های آنتی اکسیدانی گیاه ترخون در شرایط تنش خشکی، پژوهشی به صورت آزمایشی فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار انجام شد. فاکتور اول تنش خشکی در دو سطح شامل ۱۰۰ و ۵۰ درصد ظرفیت زراعی (ظرفیت گلدان) و فاکتور دوم تلقیح با قارچ میکوریزا در ۵ سطح شامل (G.hoi + G. mosseae ،G.hoi + G. intraradices ،G. mosseae + G. intraradices ، G.hoi + G. mosseae + G. intraradices و شاهد) بودند. طبق نتایج به دست آمده، کاربرد قارچ میکوریزا در شرایط تنش خشکی سبب افزایش فعالیت آنزیم های آسکوربات پراکسیداز، پراکسید هیدروژن، گایاکول پراکسیداز، کاتالاز، سوپراکسید دیسموتاز و هم چنین میزان مالون دی آلدئید، فنل کل و اسید آسکوربیک برگ ها شد. کاربرد قارچ میکوریزا برخلاف تنش خشکی سبب بهبود محتوی پتاسیم و فسفر برگ گردید. کاربرد سه گونه قارچ میکوریزا (G. intraradices +G.hoi + G. mosseae) تاثیر بهتری بر صفات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی ترخون تحت تنش خشکی داشت. نتایج تحقیق بیانگر اثر مثبت قارچ میکوریزا در افزایش تحمل به خشکی گیاه ترخون و مهار بهتر رادیکال های آزاد تولید شده در شرایط تنش بود.

Keywords:

اسید آسکوربیک , پتاسیم , فنل کل و کاتالاز