بررسی نقش سامانه فرماندهی کنترل در تحقق برنامه های آمایش سرزمین

آمایش سرزمین نوعی برنامه ریزی جغرافیا محور بوده ، که با هدف تنظیم رابطه انسان ، فضا و فعالیت به دنبال ایجاد برقراری تعادل ، و توازن محیطی ، رفع تعارض ها و بهره وری از منابع و فرصت های متنوع در فرآیند توسعه سرزمینی است . بر پایه یافته ها تحقق برنامه ها و اهداف آمایش سرزمین (توسعه منطقه ای، پایداری محیط زیست ، افزایش کیفیت زندگی ، ارتقاء امنیت زیست محیطی و...) بستگی زیادی به شناخت فضای حاکم بر سرزمین (محیط انسانی و طبیعی ) و اطلاعات جغرافیایی آن دارد. از طرفی حجم انبوه اطلاعات جغرافیایی و مکانی در فضا بدون توجه به گزینش ، طبقه بندی، پردازش و در نهایت تحلیل آن در قالب زیرساخت مرکز داده ( سامانه فرماندهی کنترل ) نمی تواند منجر به تصمیم گیری و ارئه راهبردهای منطقی در برنامه ریزی های مبتنی بر آمایش سرزمین گردد. بر این اساس پژوهش حاضر با طرح سوال نقش سامانه فرماندهی کنترل در تحقق برنامه های آمایش چگونه است ؟ به دنبال بررسی و نقش جایگاه فرماندهی کنترل و کلان داده ها در برنامه ریزی فضایی و آمایش سرزمین می باشد(هدف ). تجزیه و تحلیل داده ها که از طریق روش پژوهشی داده بنیاد(گراندد تئوری) و مصاحبه با صاحبنظران صورت گرفت نشان می دهد که با وجود اهمیت سامانه های فرماندهی کنترل در حوزه های نظامی ، امروز یکی از چالش های بنیادی در نظام آمایش سرزمین و برنامه ریزی فضایی ، عدم یکپارچی و حجم انبوه اطلاعات و نبود یک زیرساخت و مرکز فرماندهی کنترل به منظور انتظام بخشی و پردازش اطلاعات جغرافیایی و مکانی می باشد . بر این اساس سامانه فرماندهی کنترل از طریق گزینش ، طبقه بندی، پردازش و در نهایت تحلیل اطلاعات می تواند نقش پر اهمیتی در تصمیم گیری و ارائه راهبردهای منطقی ، واکنش به موقع ، حکمرانی بر اطلاعات جغرافیایی ، اشتراک گزاری داده ، یکپارچکی و انسجام اطلاعات جغرافیایی داشته باشد.

بررسی نقش سامانه فرماندهی کنترل در تحقق برنامه های آمایش سرزمین Keywords:

سامانه فرماندهی و کنترل , آمایش سرزمین , اطلاعات جغرافیایی , تصمیم گیری