مطالعه و مقایسه آموزش خویشتنداری از دیدگاه اسلام و روانشناسی غربی
Publish place: Conference on Five National Characteristics of Iranian Personality Transformation and Progress in Iran
Publish Year: 1391
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 4,191
This Paper With 17 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
IRANIANPERSONALITY01_017
تاریخ نمایه سازی: 25 شهریور 1392
Abstract:
هدف از انجام پژوهش حاضر عبارت است از مطالعه و مقایسه آموزش خویشتن داری از دیدگاه اسلام و روانشناسی غربی. جهت بررسی این هدف پژوهش چهار سوال اساسی مطرح شده است که عبارتند از: 1- آیا می توان خویشتن داری را آموزش داد؟ راه های آن کدامند؟ 2-خویشتن داری در اسلام و روانشناسی غربی دارای چه افتراقات و شباهت هایی می باشد؟ 3- خویشتن داری دارای چه اهمیت فردی و اجتماعی می باشد و چه ویژگی های دارد؟ 4- آیا خویشتن داری مربوط به بزرگسالان است؟ بر این اساس، و با روشی توصیفی – تحلیلی، برخی از نتایج پژوهش حاضر نشان میدهد که خویشتن داری یعنی پرهیز و دوری و حفظ خود از پلیدی ها و ناهنجاریها؛ در واقع کنترل بر اعمال و رفتار خود. این تعریف در هر دو دیدگاه وجود دارد. بنابراین میتوان نتیجه گرفت که خویشتن داری در اسلام با خودکنترلی روانشناسی غربی برابر و مشابه است و تفاوتی ندارد. همچنین خویشتن داری فقط مربوط به بزرگان نمی شود بلکه می توان این ویژگی را در کودکان نیز بارور کرد اما شیوه های خویشتن داری در کودکان بسیار حساس و حائز اهمیت است. و نهایتاً برخی از راه های آموزش خویشتن داری عبارتند از: الگوگیری و تقلید و تقویت؛ مقاومت در برابر حواس پرتی؛ و نام گذاری مثبت.
Keywords:
خویشتن داری - آموزش خویشتن داری - اسلام - روانشناسی غربی
Authors
سیدمحمدرضا بلاغت
عضو هیات علمی دانشگاه سیستان و بلوچستان
سمیه خمر
کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :