بررسی کیفیت محور پیاده در رابطه با الگوهای رفتاری افراد معلول و کم توان جسمی و حرکتی

محیطهای شهری فضای زندگی روزمره شهروندان است وباید توانایی پذیرش کلیه افراد و تامین خدمات رفاهی مربوط به آنها راداشته باشند امروزه فراهم نبودن زیرساخت های لازم برای افراد معلول و کم توان جسمی و حرکتی دسترسی آنان به امکانات شهری را با مشکل مواجه کرده است نابسامان بودن فضاهای شهری و عدم انطباق آنها با نیازها و خواسته های این افراد سبب منزوی شدن آنها شده است لذا ساماندهی و مناسب سازی دوباره این فضاها درواقع بازگرداندن این افراد به زندگی اجتماعی و فعالیت دوباره است و اردبیل ازجمله شهرهایی است که علیرغم رشدو توسعه شهری ازنظر مناسب سازی محیطی برای افراد با نیازهای خاص هنوز درمراحل اولیه است و فراهم نبودن زیرساخت های لازم برای افراد معلول و کم توان جسمی و حرکتی دسترسی آنان به امکانات شهری را با مشکل مواجه کرده است و شبکه معابر سواره و پیاده ازجمله مواردی است که با مناسب سازی آنها می توان بسیاری ازمشکلات و موانع حرکتی معلولین و کم توانان جسمی وحرکت را مرتفع نمود دراین تحقیق برانیم تا بررسی و تحلیل کمی و کیفی محورهای پایده ازیک طرف و الگوهای رفتاری استفاده کنندگان نقاط و جنبه های بحرانی رقابت و تضاددراستفاده ازفضاهای موجود درخیابان ها بخصوص ازدیدگاه عابر پیاده را شناخته و راه کارهای مناسب و کاربردی درجهت مناسب سازی معابر دسترسی برای افراد معلول و کم توان جسمی و حرکتی ارایه گردد.

Keywords:

پیاده راه , الگوهای رفتاری/معلولین جسمی حرکتی