الگوی ساختاری سبک زندگی ارتقادهنده سلامت براساس خود شفقت ورزی، رضایت و ناکامی از نیازهای اساسی روان شناختی: نقش واسطه ای استرس ادراک شده در زنان شاغل

چکیده هدف: هدف این پژوهش بررسی رابطه رضایت و ناکامی از نیازهای اساسی روان شناختی و خود شفقت ورزی با سبک زندگی ارتقادهنده سلامت باتوجه به نقش میانجی­گری استرس ادراک ­شده در زنان شاغل بود. روش­: این پژوهش از نوع توصیفی - همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش کلیه زنان شاغل در سازمان­ها و اداره­های دولتی استان تهران در سال ۱۴۰۱ بود. درنهایت در پژوهش حاضر ۴۰۰ زن (۱۶۸ مجرد و ۲۳۲ متاهل) به­صورت تصادفی چندمرحله­ای انتخاب شدند و به فرم­های مقیاس رضایت و ناکامی از نیازهای اساسی روان شناختی، مقیاس شفقت ­به­ خود فرم کوتاه، پرسش نامه استرس ادراک ­شده و نیمرخ سبک زندگی ارتقادهنده ­سلامت پاسخ دادند. یافته­ها: نتایج حاکی از آن است که شاخص­های برازندگی حاصل از تحلیل از برازش قابل قبول مدل ساختاری با داده­های گردآوری شده حمایت می­کنند. رابطه بین استرس ادراک شده و سبک زندگی ارتقادهنده سلامت منفی و معنادار و رابطه بین خود شفقت ورزی و سبک زندگی ارتقادهنده ­سلامت مثبت و رابطه بین رضایت از نیازهای اساسی روان شناختی و سبک زندگی ارتقادهنده ­سلامت مثبت و معنادار و رابطه بین ناکامی از نیازهای اساسی روان شناختی و سبک زندگی ارتقادهنده سلامت منفی و معنادار بود. رابطه غیرمستقیم بین خود شفقت ورزی و سبک زندگی ارتقادهنده ­سلامت از یک­سو رابطه غیرمستقیم بین رضایت از نیازهای اساسی روان شناختی و سبک زندگی ارتقادهنده ­سلامت از سوی دیگر مثبت و معنادار بود. نتیجه گیری: نتایج بیانگر این موضوع است که در زنان شاغل استرس ادراک شده رابطه بین رضایت و ناکامی از نیازهای اساسی روان شناختی و خود شفقت ورزی با سبک زندگی ارتقادهنده سلامت را به­صورت معنادار میانجی­گری می­کند.

الگوی ساختاری سبک زندگی ارتقادهنده سلامت براساس خود شفقت ورزی، رضایت و ناکامی از نیازهای اساسی روان شناختی: نقش واسطه ای استرس ادراک شده در زنان شاغل Keywords:

سبک زندگی دهنده ارتقادهنده سلامت , نیازهای اساسی روان شناختی , خود شفقت ورزی , استرس ادراک-شده , زنان شاغل