ارزیابی آسیب پذیری لرزه ای ساختمانهای موجود در دهه های اخیر به دلیل خسارات جدی وارد شده به سازههای جدید که بر اساس آیین نامه های روز طراحی شدهاند بیش از پیش اهمیت یافته است . در چنین شرایطی ارزیابی عملکرد لرزه ای ساختمانهای که با ویرایش های پیشین استاندارد ۲۸۰۰ طراحی و اجرا شدهاند مورد سوال قرار خواهد گرفت . منحنی های شکنندگی و آسیب پذیری لرزه ای ابزار مهمی در بررسی قابلیت اطمینان لرزه ای ساختمانها می باشد و کاربرد گستردهای در مطالعات ریسک لرزه ای شهرها دارند. هدف از این مطالعه ، ارزیابی آسیب پذیری لرزه ای ساختمانهای بتن آرمه مدارس استان اصفهان می باشد که بر اساس ویرایش های مختلف استاندارد ۲۸۰۰ در مناطق با خطر لرزه ای و تعداد طبقات متفاوت طراحی شدهاند. ساختمانهای انتخاب شده از میان مدارس با اسکلت قاب خمشی بتن آرمه بوده و به ۱۴ تیپ کلی تقسیم شدند. جهت ارزیابی آسیب پذیری ساختمانهای انتخابی ، تحلیل های دینامیکی افزاینده (IDA) با استفاده از ۲۲ شتابنگاشت بر روی قابهای دو بعدی در نرم افزار
OpenSees انجام شد. سپس منحنی های شکنندگی لرزه ای با در نظرگیری شتاب طیفی در پریود اصلی نوسان با میرایی ۵% به عنوان معیار شدت و بیشینه ی دریفت بین طبقه ای به عنوان شاخص خرابی ، تولید شد. نتایج نشان داد که با افزایش ارتفاع سازه، شکنندگی یا آسیب پذیری سازهها افزایش و قابلیت اعتماد لرزه ای ساختمانها کاهش می یابد. به کمک ارائه منحنی های شکنندگی علاوه بر ارزیابی عملکرد لرزه ای ساختمانها می توان در موارد دیگری از جمله مقایسه میزان آسیب پذیری ساختمانهای مختلف جهت اتخاذ تصمیمات کلان برای ایمن سازی و مقاومسازی آنها بهره برد.