نکات طراحی فضاهای واحد مراقبت های ویژه نوزادان نارسبا هدف دستیابی به رویکرد درمان اشتراکی abstract
تولد
نوزاد نارس یکی از چالش های مهم نظام سلامت در دنیا و ایران می باشد. مطالعات جدید حاکی از آن است که روش درمانی کانگورو یا برقراری تماس پوست با پوست از ساعت اول تولد در بخش زایمان و تداوم و تقویت آن در بخش های نوزادان به خصوص بخش های مراقبت ویژه نوزادن، در بهبود جسمی و عاطفی نوزادان تاثیرات چشمگیری دارد. در نوزادان نارس تماس پو ست با پو ست
مادر و نوزاد در تسریع روند تکامل نوزادان نارس اهمیت زیادی داردکه شامل تماس م ستقیم و طولانی مدت پوست
مادر با پوست نوزاد است که در صورت امکان هرچه زودتر پس از تولد در ابتدا حدود یک ساعت و سپس در فوا صل طولانی تری انجام گیرد. حمایت فیزیکی ، عاطفی و آموز شی مادر، بایستی تو سط پز شک ، پرستار یا ماما و کادر درمان مورد حمایت قرار گیرند. دراین پژوهش به دنبال راهکارهای معمارانه در خلق فضای درمانی هستیم که با تاثیرگذاری آن بتوانیم آمارمرگ ومیر نا شی از نار سی نوزادان را به حداقل ممکن کاهش دهیم . لذا با تبیین رویکرد درمان ا شتراکی ونقش
مادر در طراحی واحد مراقبت های ویژه نوزادان می توان به این مهم دست یافت . این مقاله با عنوان ”نکات طراحی فضاهای واحد مراقبت های ویژه نوزادان نارس با هدف دستیابی به رویکرد
درمان اشتراکی ”استانداردها و راهنمایی های لازم را در طراحی بخش مراقبت های ویژه نوزادان با تمرکز در تفکیک وخصوصی سازی فضاهای بستری نوزادان و اختصاص فضای اقامت مادردرمجاورت اتاق بستری نوزاد ارائه می دهد. روش پژوهش براساس مطالعات کتابخانه ای ، مشاهده، پیمایش ، توصیف و تحلیل محتوایی پیرامون مبانی نظری پژوهش مورد نظر می باشد که با توجه به یافته های نوین در زمینه ی علوم رفتاری و طراحی معماری محیط های درمانی صورت پذیرفته است . هدف از این تحقیق ، طراحی بخش مراقبت های ویژه نوزادان به منظور اثرگذاری مثبت در روند درمان نوزاد ا ست . این پروژه در را ستای پژوهش تو صیفی - تحلیلی ا ست و با مطالعه ی نمونه های خارجی و داخلی و استنتاج داده های اطلاعاتی انجام شده است . درصدد پاسخ به این پرسش که : چگونه می توان با تغییر در الگوی طراحی در واحد مراقبت های ویژه نوزادان، کیفیت و سرعت درمان را در نوزادان نارس بالا برد؟مسیری که این مقاله می پیماید عبارت ست از: برر سی انواع مدلها و الگوهای طراحی ، مفهوم درمان ا شتراکی ونقش وجایگاه
مادر در طراحی فضای مراقبت های ویژه نوزادان و در نها یت ارائه راهکارهای طراحی درجهت بهبود کیفیت فضای NICU و درنتیجه تسریع دربهبودی نوزادان نارس می باشد.