بررسی روش های متفاوت جمع آوری آب باران در ساختمان ها به عنوان الگویی پایدار abstract
مصرف جهانی آب در دهه ی اخیر در اثر رشد جمعیت افزایش یافته است به طوری که از آغاز قرن بیستم تا کنون مصرف آب شیرین در جهان هفت برابر شده و به ۳۰۰۰کیلومتر مکعب در سال رسیده است وپیش بینی می شود که این مقدار در ۳۰ سال آینده حدود ۵۰ درصد افزایش می یابد. کمبود وآلودگی آب ها تا آنجا پیش رفته است که روزانه حدود۵۹۰۰۰نفر در جهان در اثر آن جان خود را از دست می دهند که این موضوع یک معضل بزرگ جهانی است .استحصال آب باران یکی از شاخص ترین تکنیک های مدیریت بهره برداری از آب باران برای مقابله با کم آبی می باشد که به سرعت در حال توسعه است .مبنای این روش اختصاص سطحی از زمین و یا بام ساختمان ها برای جمع آوری نزولات و سپس ذخیره سازی آن برای استفاده در زمان مورد نیاز می باشد. یکی از رویکردهای موثر برای مدیریت پایدار آب، برداشت آب باران است . این تکنیک شامل جمع آوری آب باران از پشت بام ها، پیاده روها و سطوح دیگر و ذخیره آن برای استفاده بعدی است . در نتیجه ، مدیریت پایدار آب برای صنعت ساخت و ساز برای کاهش تاثیر آن بر محیط زیست و اطمینان از استفاده کارآمد از منابع آب حیاتی است . با اجرای تکنیک های برداشت آب باران و بازیافت آب ، می توانیم پیشرفت چشمگیری در جهت دستیابی به اهداف توسعه پایدار و حفظ سیاره خود برای نسل های آینده داشته باشیم . هدف از انجام این پژوهش بررسی روش های استفاده از آب باران در ساختمان های مسکونی در مواقع کم آبی می باشد. پژوهش از نوع کیفی بوده و روش گردآوری اطلاعات در آن به روش کتابخانه ای و با استناد به کتب علمی و مقالات معتبر حاصل گردیده است .