آموزش کاهش مصرف انرژی به جامعه به وسیله طراحی مجتمع های آموزشی همساز با اقلیم در اقلیم معتدل و مرطوب abstract
در عصر حاضر ، مدرسه از مهم ترین نهادهای اجتماعی، تربیتی و آموزشی، و اصلی ترین رکن تعلیم وتربیت است، لذا بهمنظور تربیت صحیح دانش آموزان ، نیاز به فضاهای آموزشی مناسب احساس می شود. مدارس مانند بناهای دیگر، تحتتاثیر عوامل مختلفی نظیر عوامل جغرافیایی، اقلیمی، مصالح ، فناوری ، عملکرد و عناصر ویژه قرار گرفته اند. با افزایشمصرف سوخت های فسیلی و بروز مشکلات اقتصادی و آلودگی محیط زیست ، متخصصین به فکر ابداع راه کارهایی درراستای مقابله با شرایط نامساعد جوی و استفاده از انرژی های طبیعی با بکارگیری شیوه معماری خاصی پرداختند تا ازمصرف سوختهای فسیلی در ساختمانها بکاهند. از اینرو طراحی اقلیمی بمعنی خلق معماری سازگار با
اقلیم همچنان که درپیشینه معماری بومی اکثر نقاط جهان دیده می شودمجدداً مورد توجه قرار گرفت. بهتر است صرفه جویی در مصرف انرژیاز سنین پایین به افراد آموزش داده شود. از این رو ، ساخت مدارس همساز با
اقلیم تاثیر بسزایی در این راه دارد. زیرا دانشآموزان با احساس آسایش در محیطی که کمترین مصرف انرژی را دارد این درس را می آموزند. مدارس به علت کاربریشان، یک بنای خاص محسوب می شوند زیرا در آنها ، از سویی تراکم زیاد است و از دیگر سو بصورت مقطعی از این مکانهااستفاده می شود( 8 صبح تا 2 بعدازظهر ). هدف از ویرایش این مقاله گردآوری و جمع بندی راهکارهای اقلیمی در اقلیممعتدل و مرطوب ، در ارتباط با کاربری آموزشی است تا در آینده ، مدارس محلی باشند یرای آموزش صرفه جویی درمصرف انرژی به جامعه. در
اقلیم معتدل و مرطوب عامل مخل آسایش رطوبت است و وظیفه اصلی معمار برای طراحی یکبنای همساز با
اقلیم ، ایجاد کوران در داخل و اطراف بناست تا رطوبت کاهش پیدا کند. اما به واسطه آلودگی صوتی محیطهای شهری و کاربری آموزشی بنا که محیطی ساکت را می طلبد ، نمی توان به راحتی از بازشوها برای ایجاد کوراناستفاده کرد. بنابراین نگارنده پس از جمع بندی راهکارهای اقلیمی مورد استفاده در بناهای آموزشی در
اقلیم معتدل ومرطوب ، راهکاری جدید را برای ایجاد کوران و کاهش رطوبت در بنا ، بدون استفاده از بازشوها ارائه خواهد کرد.