راهکارهای پایداری برای آسایش در اقلیم سرد با بهره گیری از مدل شاخص دمای مؤثر، الگی، گیونی (نمونه موردی شهر همدان)

انسان همواره برای بهتر زیستن به دنبال شرایط آب و هوایی مناسب اقلیمی است، زیرا بین انسان و محیطاطرافش وابستگی پایداری وجود دارد. این پژوهش با استفاده از داده های معدل آب و هوایی 25 ساله (1951-1975) دما و رطوبت نسبی ایستگاه همدان و بهره گیری از مدل شاخص دمای مؤثر، شاخص زیست اقلیمی (الگی)، شاخص زیست اقلیمی ساختمانی (گیونی) به ارائه راهکارهای طراحی پایدار پرداخته است. شهر همدان به عنوان شهری با اقلیم سرد به عنوان نمونه موردی این پژوهش انتخاب و به دلیلبرخورداری از شرایط بحرانی نیاز به کنترل مشکلات سرمایشی و گرمایشی ناشی از عدم طراحی اقلیمیمناسب، زمینه انجام این تحقیق را فراهم آورده است. مصرف انرژی ساختمان ها در فصل سرد افزایشمی یابد و نیاز به صرفه جویی انرژی را دارد. لذا این پژوهش جهت رسیدن به راهکار پایداری متناسب باشرایط اقلیمی رهنمودهایی از جمله استفاده از مصالح ساختمانی با ظرفیت حرارتی بالا، تعیین جهتمناسب استقرار ساختمان ها، محافظت ساختمان در برابر باد، باران و ...را مناسب قلمداد می کند. نتایجحاصل در چهارچوب معماری پایدار قرار گرفته و عناصر پایداری در منطقه با توجه به عملکرد و وسعتزمین مورد نظر طراحی ساختمان پیشنهاد گردیده است. نتایج حاصله نشان می دهد آسایش حرارتی درهمدان طی شب ها کم بوده و تنها در برخی از ماه ها آسایش حرارتی در روز امکان پذیر می باشد.راهکارهای بدست آمده علیرغم منطقه ای بودن تحقیق، قابل توسعه و تعمیم بر مناطق دیگر نیز خواهندبود.