عوامل پایداری اقلیمی در خانه های سنتی اصفهان به منظور دستیابی به اصول و ضوابط طراحی در خانه های معاصر

آدمی از نخستین روزهای خلقش به دنبال مکانی برای سکونت، احساس امنیت و آسایش در آن بوده است و خانه به عنوان عنصری تأمین کننده این مهم بوده است. خانه، مفهوم و پدیده نخستینی است که بشر از دیروز تا امروز همواره با آن همراه بوده است، چرا که هر جا زندگی جریان داشته، خانه نیز جزء جدائی ناپذیر آن بوده است. در معامری سنتی ما، همه نیازها در روابط فضایی خانه و محیط پیرامونش به نوعی تأمین می شده است و اشکال سنتی خانه ها به حسب نیازها و ملزومات اجتماعی- فرهنگی تکامل می یافت و همراه با پیشرفت های فرهنگی تغییر می کرد. م عماری خانه های سنتی واجد ارزشهای بسیار فراوان در شیوه های گوناگون استفاده بهینه از طبیعت، انرژی های پایدار و بی زیان می باشد و بدین واسطه بیش ترین سازگاری را با طبیعت و اقلیم محل ساخت خود دارند. هدف این مقاله بررسی تأثیر عوامل پایداری بر شکل گیری خانه های تاریخی شهر اصفهان و به کارگیری اصول و ضوابط طراحی آن در خانه های امروزی می باشد. روش تحقیق در این مقاله با توجه به نوع هدف، از نوع توصیفی- تحلیلی – مطالعه موردی می باشد. در این مقاله سعی شده تا الگوهای فضایی خا نه ها از زمان گذشته بررسی و با اعمال تغییراتی متناسب با شرایط امروز، مفاهیم با ارزش معامری گذشته را در طراحی واحدهای مسکونی امروز به کار بگیریم.