سیویلیکا را در شبکه های اجتماعی دنبال نمایید.

Login
PapersConferencesJournals

واکاری مولکولی برخی ارقام نخل خرمای استان سیستان و بلوچستان براساس ناحیه بین ژنی trnH-psbA

Publish place: Journal of Genetics and Plant Breeding، Vol: 1، Issue: 2
Publish Year: 1403
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 54

This Paper With 20 Page And PDF Format Ready To Download

DOWNLOAD Paper

Export:

Link to this Paper:
https://civilica.com/doc/2178503

Document National Code:

JR_GPB-1-2_006

Index date: 22 February 2025

واکاری مولکولی برخی ارقام نخل خرمای استان سیستان و بلوچستان براساس ناحیه بین ژنی trnH-psbA abstract

هدف: نخل خرما با نام علمی (Phoenix dactylifera L) گیاهی تک لپه از خانواده پالماسه است که در نواحی گرمسیری و نیمه گرمسیری و بسیاری از کشورها از جمله ایران پرورش می یابد. در تحقیق حاضر تنوع ژنتیکی درون گونه­ای ۱۵ رقم نخل خرما از برخی مناطق جنوب استان سیستان و بلوچستان بر اساس ناحیه بین ژنی trnH-psbA مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روش ها: پس از نمونه ­­برداری از برگ های جوان، استخراج DNA به روش دلاپورتا و سپس PCR با استفاده از پرایمرهای ژن trnH-psbA  انجام شد. محصولات تکثیر شده جهت توالی یابی ارسال شدند.نتایج: پس از دریافت نتایج تعیین توالی، کیفیت توالی ­ها با استفاده از نرم افزار Chromas بررسی شد و در ادامه با استفاده از نرم افزارهای BioEdit وMEGA۷ هم­ردیف­ سازی توالی­ ها انجام شد. آنالیز توالی ­های به ­دست آمده نشان داد که در ناحیه بین ژنی trnH-psbA در مجموع ۷۸۷ جایگاه شناسایی شد. مقدار متوسط عددی جایگزینی های مترادف و غیرمترادف (dN/dS) حدود ۲۵/۰ بود که نشان دهنده گزینش های مثبت و خالص در روند انتخاب طبیعی ارقام مورد مطالعه می باشد. در ادامه دندروگرام روابط فیلوژنتیک و ماتریس تشابه توالی­ ها ترسیم شد و نتایج نشان داد که از نظر ناحیه بین ژنی trnH-psbA ژنوتیپ های گازالو ۱۱ و شندشکند ۱۰ از سراوان با ضریب ۰۴۶/۰ دارای بیشترین فاصله ژنتیکی از یکدیگر بودند. براساس دندوگرام حاصل از تجزیه کلاستر، ارقام مورد مطالعه در ۴ گروه مختلف قرار گرفتند. رقم گازلو ۱۱ از سراوان در گروه اول، شندشکند ۱۰ از سراوان در گروه دوم، پیمازو ۱۶ از جالق در گروه سوم و بقیه ۱۲ ژنوتیپ خرمای مورد بررسی در گروه چهارم قرار گرفتند.نتیجه گیری: در مجموع نتایج این تحقیق نشان داد که نشانگر trnH-psbA جهت ارزیابی تنوع درون گونه­ ای ارقام مختلف نخل خرما می­ تواند مناسب باشد. برای حصول اطلاعات جامع تر، نیاز به انجام تحقیقات بیشتری است و پیشنهاد می شود که تنوع این ارقام به وسیله دیگر بارکدهای DNA و همچنین سایر نشانگرهای مولکولی مناسب نیز بررسی شود.

واکاری مولکولی برخی ارقام نخل خرمای استان سیستان و بلوچستان براساس ناحیه بین ژنی trnH-psbA Keywords:

بارکدگذاری DNA , تنوع ژنتیکی درون گونه ای , خرما , نشانگر کلروپلاستی

واکاری مولکولی برخی ارقام نخل خرمای استان سیستان و بلوچستان براساس ناحیه بین ژنی trnH-psbA authors

جلیل الرحمن محمدی سیب

دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه اصلاح نباتات و بیوتکنولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل، ایران.

لیلا فهمیده

دانشیار، گروه اصلاح نباتات و بیوتکنولوژی، دانشکده تولید گیاهی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران.

براتعلی فاخری

استاد، گروه اصلاح نباتات و بیوتکنولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل، زابل، ایران.

نفیسه مهدی نژاد

دانشیار، گروه اصلاح نباتات و بیوتکنولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل، زابل، ایران.

بهمن فاضلی نصب

مربی، گروه پژوهشی زراعت و اصلاح نباتات ، پژوهشکده کشاورزی، دانشگاه زابل، زابل، ایران.