سیویلیکا را در شبکه های اجتماعی دنبال نمایید.

بررسی عملکرد فیلتر مستغرق باهواده در حذف آترازین از محیط های آبی

Publish Year: 1394
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 44

This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download

Export:

Link to this Paper:

Document National Code:

JR_MCEJ-15-4_003

Index date: 24 February 2025

بررسی عملکرد فیلتر مستغرق باهواده در حذف آترازین از محیط های آبی abstract

با کمبود زمین های زراعی و از بین رفتن محصولات بوسیله آفات استفاده از آفت کش هایی مانند آترازین افزایش یافته است. این علف کش به دلیل فشار بخار کم، نیمه عمر بالا و تحرک زیاد منجر به آلودگی اکوسیستم های گوناگون شده است. روش های فیزیکی و شیمیایی بسیاری برای حذف این علف کش از محیط های آبی و خاکی پیشنهاد گردیده، اما این روش ها دارای هزینه های بسیار و همراه با تولید محصولات جانبی سمی دیگری هستند. روش های بیولوژیکی به دلیل داشتن سیستم آنزیمی قادر به معدنی سازی کامل و استفاده از این علف کش به عنوان منبع کربن، نیتروژن و انرژی می باشند و از طرفی فیلترهای مستغرق باهواده به سبب ماهیت روش تصفیه شان کمک شایان توجهی در پایین آوردن هزینه ها نموده اند. به همین دلیل در مطالعه حاضر توانایی فیلتر بیولوژیکی مستغرق باهواده برای تجزیه آترازین از محیط های آبی در ۴ سطح غلظت و ۳ سطح زمان ماند هیدرولیکی مورد ارزیابی قرار گرفته است. نتایج نشان دادند که حداکثر راندمان حذف آترازین و میزان اکسیژن مورد نیاز شیمیایی محلول به ترتیب برابر۹۷/۹ و ۹۸/۳ درصد بود. همچنین نتایج حاکی از این مطلب بودند که مدل استور-کینکنن بر بارگذاری این بیوفیلتر با آترازین برازش بسیار خوبی دارد (۹۹/۰< R۲). می توان دریافت که فیلتر مستغرق باهواده کارآیی بسیار خوبی در حذف مواد آلی و مواد سمی پایدار از خود نشان می دهد و تجزیه آترازین در فرآیند کومتابولیسم بسیار موفقیت آمیز بوده و اینگونه استنباط گردید که جمعیت میکروبی هوازی در تصفیه محیط های آبی آلوده به آترازین موثر می باشد.

بررسی عملکرد فیلتر مستغرق باهواده در حذف آترازین از محیط های آبی Keywords:

بررسی عملکرد فیلتر مستغرق باهواده در حذف آترازین از محیط های آبی authors

زهرا درخشان

دانشگاه علوم پزشکی شیراز، گروه مهندسی بهداشت محیط

محمد علی بقاءپور

Assistant Prof., Department of Environmental Health Engineering, Shiraz University of Medical Sciences

سیمین ناصری

Professor, Department of Environmental Health Engineering, Tehran University of Medical Sciences

محمد فرامرزیان

M.Sc. Student Research Committee of Environmental Health Engineering, Shiraz University of Medical Sciences