نگاهی نو به تولید و استفاده از سلاح های کشتار جمعی در حالت اضطرار، از دیدگاه فقه امامیه

تعالیم دین مبین اسلام با اسلام، توجه ویژه ای به این ابعاد نیز دارد. تحقیق حاضر در راستای بررسی ابعاد اقتدار اجتماعی مطلوب از منظر اسلام، و باتوجه به تهدیدات وسیع مستکبرین از حیث نظامی که جامعه اسلامی با آن مواجه است، به جستاری پیرامون این مسئله پرداخته که در فرض اضطرار و استفاده دشمن از سلاح کشتار جمعی، و جهت مقابله به مثل، بازدارندگی، توقف دشمن تمام تاکیدی که بر اجرای عدالت و صلح دارد، اهمیت بسیاری برای جامعه قائل بوده، و برای برقراری عدالت، هر دو بستر فرد و اجتماع را در نظر می گیرد؛ و ازآنجاکه در تحقق عدالت اجتماعی، دو عنصر قانون و اقتدار لازم است، آموزه های و حفظ آرامش جامعه، آیا استفاده از این سلاح‎ها، تولید و انباشت آنها جایز است یا خیر؟ این تحقیق با روش تحلیل مفهومی، گزاره ای و سیستمی به حل این مسئله پرداخته، و بر خلاف تحقیقات پیشین به این نتیجه رسیده است که ادله شرعی، دلالت بر جواز استفاده از این سلاح ها در صورت اضطرار دارد، و ازاین رو تولید و انباشت آن، به منظور اهداف اشاره شده مجاز است.

نگاهی نو به تولید و استفاده از سلاح های کشتار جمعی در حالت اضطرار، از دیدگاه فقه امامیه Keywords:

کلیدواژه ها: سلاح کشتارجمعی , مقابله به مثل , اضطرار , بازدارندگی , آمادگی نظامی , فقه اجتماعی