دریاها از دیرباز منشاء خیرات کثیری از جمله منافع اقتصادی بوده اند. از این منظر، اقتصاد دریاپایه در ابعاد گوناگون از جمله گردشگری همواره مورد توجه کشورها است. ایران نیز به جهت برخورداری از خط ساحلی وسیع خود می تواند از مزیت های توسعه
گردشگری دریاپایه بهره مند گردد. این درحالی است که به نظر می رسد تاکنون نتوانسته ایم از این مزیت خدادادی به نحو احسنت بهره برداری نماییم. از این منظر، پژوهش حاضر تلاشی است تا با استفاده از رویکردی تحلیلی- تطبیقی تجارب کشورهایی از جمله عمان، امارات متحده عربی، عربستان سعوی، ترکیه و مصر در این زمینه را مورد بررسی قرار دهد. بدین منظور، تحلیل محتوای کیفی اسناد، اخبار و سایت های معتبر مرتبط با این کشورها در زمینه
گردشگری دریاپایه انجام شد. خروجی ها نشان داد که عمل به برنامه های موجود در اسناد بالادستی کشور در زمینه گردشگری دریاپایه، راه اندازی ساختار هماهنگ کننده میان سازمان ها در این زمینه، پیش بینی مقررات گردشگری دریایی، پیگیری فعالیت های پایدار و اکوتوریستی، برگزاری رویدادها از جمله رویدادهای ورزشی، توجه به شناورهای مدرن (کروز) همزمان با بهره برداری از قایق های سنتی، راه اندازی ابرپروژه های گردشگری دریایی، استفاده از ظرفیت زیرساخت ها و داشته های سنتی منطقه در زمینه گردشگری و پیروی از استاندارهای بین المللی یا ایجاد استانداردهای منطبق با منطقه در زمینه گردشگری دریایی می تواند راه گشا باشد.