مدلهای نوآورانه تامین مالی شهرداری ها: گذار از وابستگی به بودجههای دولتی به منابع پایدار شهری

تامین مالی پایدار یکی از چالشهای بنیادین در مدیریت شهری است که نقش تعیین کننده ای در توسعه زیرساخت ها، ارائه خدمات عمومی و تضمین پایداری شهرها ایفا می کند. هدف پژوهش حاضر، بررسی مدل های نوآورانه تامین مالی شهری و شناسایی ابزارها و رویکردهایی است که می توانند شهرداری ها را از وابستگی به منابع دولتی جدا کرده و به سمت ایجاد منابع پایدار و متنوع هدایت کنند. این پژوهش با روش کتابخانه ای و مروری انجام شده و از تحلیل داده ها و مطالعات موردی مربوط به شهرهای پیشرو جهان بهره برده است. یافته ها نشان می دهند که بهره گیری از دارایی های شهری، نظیر فروش یا اجاره بلندمدت امالک مازاد، توسعه صندوق های سرمایه گذاری زیرساختی، و انتشار اوراق قرضه شهری، از جمله ابزارهای کلیدی تامین مالی پایدار هستند. همچنین، فناوری های نوین مانند بالک چین و پلتفرم های فین تک، امکان ایجاد شفافیت، کاهش هزینه ها و جذب سرمایه گذاران خرد را فراهم می کنند. علاوه بر این، مدل های مشارکتی بخش عمومی-خصوصی (PPP)، با تقسیم ریسک و منافع، به عنوان یکی از موثرترین ابزارهای تامین مالی پروژه های کالن زیرساختی شناخته شده اند. یافته ها همچنین بر اهمیت اصلاح نظام مالیاتی محلی، از جمله وضع مالیات های زیست محیطی و ارزش افزوده امالک، برای تقویت منابع درآمدی شهرداری ها تاکید دارند. نتیجه گیری کلی پژوهش حاکی از آن است که گذار از مدل های سنتی تامین مالی به رویکردهای نوآورانه و پایدار نیازمند یک چارچوب سیاست گذاری منسجم، بهره گیری از فناوری های نوظهور، و مشارکت موثر بخش های مختلف اقتصادی و اجتماعی است. شهرداری ها با اجرای این مدل ها می توانند ضمن کاهش وابستگی به بودجه های دولتی، پایداری مالی و کارآمدی خود را در برابر چالشهای آینده تقویت کنند.

مدلهای نوآورانه تامین مالی شهرداری ها: گذار از وابستگی به بودجههای دولتی به منابع پایدار شهری Keywords:

تامین مالی پایدار , شهرداری , فناوری های نوین , مشارکت عمومی-خصوصی