تبیین مدل کارا در مدیریت بحران تجمعات شهری مبتنی بر الگوهای حرکت و دسترسی با سیستم اطلاعات جغرافیایی

مدیریت شهری در عصر حاضر با چالش های متعددی مواجه است که یکی از آن ها مدیریت بحران در تجمعات شهری است. تجمعات بزرگ، بویژه در مراسمات مذهبی، می توانند به سرعت به وضعیت های بحرانی تبدیل شوند. بنابراین، نیاز به یک مدل کارا برای مدیریت این بحران ها احساس می شود. زیارت امام رضا (ع)، یکی از بزرگترین گردهمایی های سالانه جمعیتی ایران، به دلیل تعداد زیاد شرکت کنندگان و پیچیدگی های لجستیکی، چالش های مهمی را در مدیریت جمعیت و حرکت عابران پیاده ایجاد می کند. تحقیق حاضر یک رویکرد ارزیابی و بهینه سازی مبتنی بر افزایش ایمنی، امنیت، کارایی و تجربه کلی زائران پیاده را پیشنهاد می کند. مطالعه موردی که در این تحقیق مورد تجزیه و تحلیل قرار خواهد گرفت، متعلق به دهه آخر ماه صفر و شهادت امام رضا (ع) را توصیف میکند. این مطالعه از رویکرد ترکیبی برای بهینه سازی حرکت عابرپیاده در میدان فردوسی و در طول مسیرهای منتهی به حرم رضوی (خیابان شهید قرنی) استفاده میکند و با ترکیب داده های کمی و کیفی، بااستفاده از سیستم های اطلاعات جغرافیایی (GIS) که ابزار مفیدی در مدیریت بلایا در مناطق شهری پرخطر می باشد، پویایی جریان و الگوهای حرکت و دسترسی را تحلیل و به مدیریت حران کمک میکند. این مقاله اهمیت بکارگیری اصول مدیریت و پدافند غیرعامل شهری را برای اطمینان از برنامه ریزی و طراحی موفق مورد بحث قرار میدهد. هدف اصلی تحقیق "چگونگی استفاده از الگوهای حرکت و دسترسی پیاده در مدیریت تجمعات شهری از طریق ارائه مدل کارا در مدیریت بحران" تعریف میشود. از این رو میدان فردوسی مشهد که هم اکنون به عنوان قرارگاه فرهنگی در دهه اخر ماه صفر مورد توجه است، به دلیل نبودن دسترسی های پشتیبان و تاسیسات و تجهیزات لازم و ملزوم یک فضای شهری کارامد، ناایمن ارزیابی شده، بنابراین، تحقیقات بیشتر برای اصلاح استراتژی ها و بهبود برنامه ریزی فضای عمومی، بویژه در زمینه اصول جامعه و معنویت آن و نقش آن در پیشبرد تجمعات شهری ضروری است.

تبیین مدل کارا در مدیریت بحران تجمعات شهری مبتنی بر الگوهای حرکت و دسترسی با سیستم اطلاعات جغرافیایی Keywords:

عابر پیاده , تجمعات شهری , مدیریت بحران , مدیریت شهری , مشهد