عکس العمل صفات کمی و در صد پروتئین دانه ماش به سطوح مختلف کود ورمی کمپوست و تراکم بوته

به منظور مطالعه اثر کود زیستی ورمی کمپوست و تراکم های مختلف کاشت بر عملکرد و اجزاء عملکرد وخصوصیات کیفی گیاه ماش در شرایط اقلیمی خرم آباد آزمایشی در بهار 1389 به صورت فاکتوریل با استفاده از فاکتورهای کود ورمی کمپوست در چهار سطح (صفر، 5 10 و 15 تن در هکتار) و فاصله کاشت درسه سطح ( 6 12 و 18 سانتیمتر بین بوته روی ردیف) در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در منطفه سراب چنگائی خرم آباد با طول جغرافیایی 48 درجه و 18 درجه شرقی، عرض 33 درجه و 32 دقیقه شمالی و ارتفاع 1175 متر از سطح دریا به اجرا درآمد.مقایسه میانگین ها توسط آزمون چند دامنه ای دانکن در سطح احتمال پنج در صد انجام شد.نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد، اثرات ساده فاکتور ورمی کمپوست و تراکم کاشت بر عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک در سطح احتمال یک درصد معنی دار شد. ولی اثر متقابل آنها از لحاظ آمار ی معنی دار نبود. غلظت نیتروژن و پروتئین دانه تحت تاثیر اثر ساده فاکتور ورمی کمپوست در سطح احتمال یک درصد معنی دار شد و تحت تأثیر اثر ساده تراکم کاشت و اثر متقابل دو فاکتور ورمی کمپوست و تراکم کاشت واقع نشد. بیشترین عملکرد دانه( 2807 کیلوگرم در هکتار) و عملکرد بیولوژیک ( 7502 کیلو گرم در هکتار)در سطح سوم ورمی کمپوست (کاربرد 10 تن ورمی کمپوست در هکتار) بدست آمد.در تیمارهای تراکم بوته بیشترین عملکرد دانه( 2501 کیلوگرم در هکتار) و عملکرد بیولوژیک( 7525 کیلوگرم در هکتار) در فاصله 12 سانتیمتر بین بوته ها روی ردیف بدست آمد.نتایج آزمایش نشان داد که سطح دوم تراکم(فاصله 12 سانتیمتر بین بوته ها روی ردیف) با مصرف 10 تن ورمی کمپوست در هکتار موجب بیشترین عملکرد دانه و درصد پروتئین دانه گردید. واژه های کلیدی: ماش، تراکم بوته، ورمی کمپوست،

Keywords:

ماش , تراکم بوته , ورمی کمپوست , عملکرددانه , درصد پروتئین دانه