جریانات اجتماعی و سیاسی معموال بیش ترین تاثیر را در دیگر ضلع های زندگانی مردم هر سرزمینی بر جای می گذارد. یکی از مهم ترین رویدادهای تاریخ ایران از قدیم تا کنون،
مشروطه است که به معنای واقعی کلمه، انقلاب و دگرگونی ای بود که در سطوح مختلف اجتماعیات و زندگی عوام و خواص جامعه تاثیرات شگفتی گذاشت. یکی از مواردی که نتیجه انقلاب
مشروطه در ایران بود، تحوالت موضوعی و ساختاری در ادبیات فارسی بود. در این پژوهش که به
منظومه های شاعران
استان فارس در جریان
مشروطه به روش گردآوری اطلاعات و ابزار کتاب خانه ای صورت پذیرفته، معلوم شد که به صورت کلی
منظومه های این شاعران در دو دسته کلی قرار می گیرد: نخست،
منظومه هایی که بیش ترین تکیه خود را بر ادبیات سنتی ایران گذاشته اند و نه تنها ساختار بلکه موضوعات را نیز با نگرشی به ادبیات قدیم ایران آماده کرده اند و برای مثال از عرفان و رزم سخن می گویند؛ دوم،
منظومه هایی که از فرهنگ و ادبیات غیر ایران و مشخصا اروپا تاثیر گرفته اند تا جایی که حتی موضوع
منظومه ها را به اسطوره ها و شخصیت های غیر ایرانی چون کلوپاترا و ژان وال اختصاص داده اند. باید این نکته را افزود که از حیث پختگی و شاعرانگی،
منظومه های طبقه دوم از برتری برخوردار است.