شناخت هویت ملی در شاهنامه فردوسی

شاهنامه فردوسی به عنوان حماسه ملی ایران، نقشی محوری در شکل گیری، تداوم و تقویت هویت ملی ایرانیان ایفا کرده است. این پژوهش با هدف شناسایی و تحلیل مولفه های تشکیل دهنده هویت ملی در شاهنامه، به بررسی دقیق این اثر حماسی پرداخته است. با بهره گیری از روش توصیفی-تحلیلی، مولفه های مختلف هویت ملی در شاهنامه، از جمله هویت ملی، هویت اجتماعی، هویت تاریخی که شامل اسطوره و تاریخ عینی می باشد و هویت زبانی شناسایی و تحلیل شده اند و ابیاتی از شاهنامه ی فردوسی برای هر مولفه ذکر شده است. نتایج نشان می دهد که شاهنامه با روایتی حماسی از تاریخ ایران، ایجاد تصویری آرمانی از گذشته و ترویج ارزش های ملی، به تقویت احساس تعلق و هویت جمعی در میان ایرانیان کمک شایانی کرده است. در مجموع، شاهنامه به عنوان یک سند تاریخی و فرهنگی، هویت ملی ایرانیان را در ابعاد مختلف، از جمله هویت تاریخی، فرهنگی، زبانی، اخلاقی، اسطوره ای و اجتماعی، به تصویر کشیده و به تقویت آن کمک کرده است. این اثر حماسی، نه تنها در گذشته بلکه در عصر حاضر نیز به عنوان یک منبع الهام بخش برای ایرانیان محسوب می شود و به آن ها کمک می کند تا هویت ملی خود را بشناسند و به آن افتخار کنند.

شناخت هویت ملی در شاهنامه فردوسی Keywords:

هویت , هویت ملی , مولفه های هویت ملی , ادبیات فارسی , شاهنامه فردوسی