سیستم های مدیریت شرایط اضطراری عاملی حیاتی در کاهش بروز بلایای طبیعی و انسانی و تسهیل تصمیم گیری مسولین در موقعیت های پیچیده است . بر اساس سیستم های اجتماعی - فنی ، که دارای چهار مولفه است (مردم، فناوری ، ساختار و وظیفه )، این مطالعه یک چارچوب تحقیقاتی موثر بر مدیریت موثر شرایط اضطراری را توسعه داده است . عوامل مردم شامل عوامل روانشناختی مانند خودکارامدی پاسخ دهندگان، حمایت از خانواده، همسالان و جامعه و
آموزش است . عوامل فناوری شامل وظیفه به اشتراکگذاری اطلاعات و فناوری است . عوامل ساختاری شامل
رهبری ، نیروی کاری و
تدارکات است . در نهایت عوامل وظیفه اشاره به مدیریت موثر شرایط اورژانسی دارد. این مطالعه به صورت تجربی این چارچوب را با جمع آوری نظرسنجی ها از
پاسخ دهندگان در شرایط اضطراری حضور داشتند، مورد آزمایش قرار می دهد. نتایج این پژوهش نشان داد که
آموزش و حمایت تاثیر مثبتی بر خودکارامدی مدیریت شرایط اضطراری دارد که این مساله نیز به نوبه خود دارای ارتباط مثبت و معنی داری با مدیریت موثر شرایط اضطراری است . به اشتراک گذاری اطلاعات و فناوری دارای تاثیر مثبتی بر مدیریت موثر شرایط اضطراری است . با این حال، یافته های این مطالعه پیشنهاد می کندکه عوامل ساختار ارتباط معنی داری با مدیریت موثر شرایط اضطراری نداشتند. این پژوهش عنوان می کند که عوامل انسانی در مدیریت شرایط اضطراری برای انجام عملیات های موثر ضروری است . مهم تر این که ، سرمایه گذاری در زمینه فناوری برای کمک به
پاسخ دهندگان در انجام مشاغل خود در طول شرایط اضطراری در حین انجام عملیاتهای اضطراری بسیار مهم است .