مدلسازی و شبیه سازی سیکل های تبرید جذبی با استفاده از منابع حرارتی تجدید پذیر با هدف افزایش کارایی و کاهش هزینه های عملیات واحد

سیکل های تبرید جذبی به دلیل استفاده از منابع انرژی حرارتی کم کیفیت و کاهش مصرف انرژی الکتریکی ، به عنوان یک گزینه جذاب در سیستم های تهویه مطبوع و تبرید صنعتی مطرح هستند. این سیستم ها به دلیل توانایی استفاده از منابع تجدیدپذیر مانند انرژی خورشیدی و گرمای اتلافی صنعتی ، مزایای زیست محیطی قابل توجهی دارند. با این حال، چالش هایی مانند بهرهوری پایین ، پیچیدگی فرآیند و هزینه های اولیه و عملیاتی بالا، نیاز به بهینه سازی این سیستم ها را برجسته کرده است .این پژوهش به بررسی روشهای مختلف بهینه سازی سیکل تبرید جذبی با هدف کاهش هزینه ها و کاهش اثرات زیست محیطی پرداخته است . روش کار شامل تحلیل ترمودینامیکی سیستم با استفاده از قوانین بقای انرژی و جرم، مدلسازی این سیستم در محیط نرم افزار متلب ، و ارزیابی عملکرد سیکل با معیار ضریب عملکرد (COP) می باشد. بهبود طراحی اجزا، استفاده از مواد کاری با خواص ترمودینامیکی مناسب تر و بهرهگیری از منابع حرارتی تجدیدپذیر از جمله راهکارهای بررسی شده در این تحقیق هستند. ابزارهای شبیه سازی و بهینه سازی مانند تابع fmincon و بهینه سازی ازدحام ذرات (PSO)نیز برای ارتقای عملکرد سیستم استفاده شدهاند.نتایج نشان می دهند که استفاده از فناوری های نوین در طراحی اجزای سیکل ، کاهش نشت مواد و بهرهگیری از ترکیبات زیست سازگار می تواند به افزایش کارایی و کاهش هزینه ها منجر شود. همچنین ، جایگزینی منابع انرژی تجدیدپذیر و کم هزینه با منابع فسیلی ، اثرات زیست محیطی سیستم را کاهش داده و پایداری آن را افزایش می دهد. تحلیل های اقتصادی حاکی از آن است که بهینه سازی فرآیند و استفاده از فناوری های تولید انبوه می تواند هزینه های عملیاتی و اولیه را به طور قابل توجهی کاهش دهد. این پژوهش نشان می دهد که سیکل های تبرید جذبی در صورت بهینه سازی مناسب ، پتانسیل تبدیل شدن به راهکاری پایدار و اقتصادی برای کاربردهای مختلف را دارند.

مدلسازی و شبیه سازی سیکل های تبرید جذبی با استفاده از منابع حرارتی تجدید پذیر با هدف افزایش کارایی و کاهش هزینه های عملیات واحد Keywords:

سیکل تبرید جذبی , انرژی خورشیدی , لیتیم بروماید , بهینه سازی , ضریب عملکرد((COP , توسعه پایدار