نقش میانجی کمال گرایی در رابطه بین استحکام من و اهمال کاری تحصیلی دانشجویان

مقدمه: اهمال کاری تحصیلی یکی از ویژگی های روانشناختی دانشجویان است که باعث مشکلات عاطفی، رفتاری و تحصیلی برای آن ها می شود. پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش میانجی ابعاد کمال گرایی در رابطه بین استحکام من و سطوح اهمال کاری تحصیلی دانشجویان انجام شد.روش: نوع پژوهش توصیفی و همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانشجویان رشته ها و مقاطع مختلف دانشگاه خوارزمی بود که در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ مشغول به تحصیل در این دانشگاه بودند. در پژوهش حاضر تعداد ۳۰۰ دانشجو به صورت داوطلبانه و نمونه گیری در دسترس، در پژوهش شرکت کردند. ابزارهای مقیاس استحکام من (بشارت، ۱۳۸۶)، مقیاس چندبعدی کمال گرایی دانشگاه تهران (بشارت، ۱۳۸۶) و مقیاس اهمال کاری تحصیلی (سولومون و راثلبوم، ۱۹۵۴) برای گردآوری داده ها در اختیار شرکت کنندگان قرار گرفت. داده های گردآوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۹ و Amos نسخه ۲۸ به روش آماری مدل یابی معادلات ساختاری تجزیه وتحلیل شد.یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که استحکام من با ضریب اثر ۲۱/۰- به صورت مستقیم و معناداری اهمال کاری تحصیلی دانشجویان را پیش بینی می کند؛ علاوه براین، استحکام من با میانجی گری ابعاد کمال گرایی اثر غیرمستقیم و معناداری با ضریب ۰۸/۰- بر اهمال کاری تحصیلی داشت.نتیجه گیری: از یافته های پژوهش حاضر می توان نتیجه گرفت که ویژگی های شخصیتی از جمله استحکام من و ابعاد کمال گرایی می توانند در واریانس اهمال کاری تحصیلی دانشجویان نقش دارند و باید در برنامه های ارتقای عملکرد و کاهش اهمال گرایی به آن ها توجه داشت.

نقش میانجی کمال گرایی در رابطه بین استحکام من و اهمال کاری تحصیلی دانشجویان Keywords:

استحکام من , اهمال کاری , کمال گرایی , عملکرد تحصیلی