ارزیابی پتانسیل های ژئوتوریسمی بیابان های ایران و جایگاه ژئوپارک

صنعت ژئوتوریسم امروزه به عنوان یکی از ارکان مهم گردشگری جهان می باشد. توسعه گردشگری و بخصوص توسعه پایدار ژئوتوریسم در مناطق کویری و بیابانی ایران به لحاظ وجودعناصر و جاذبه های فراوان امری امکان پذیرو قابل اجرا می باشد. بیابان ها در سراسر ایران پراکنده شده اند بطوریکه حدود 3/2وسعت ایران را بیابان تشکیل می دهد .این مناطق به علت دارا بودن شرایط ویژه ژئومورفولوژیکی، آب و هوای خاص و مناظر طبیعی و کم نظیر که گویای عناصر و اجزای کویر است .جزء مناطق ژئوتوریسمی مهم کشور می باشد.وجود جاذبه هایی مثل دشت های ریگی قلوهسنگ های چند وجهی ،ماسه های بادی ،تپه های هرمی ،نبکا ،برخان ،پلیگون های نمکی ،آتشفشان ها،گل فشان ها،کویرهاو.......در بیابان های ایران حاکی از توان و قابلیت های این مناطق دارد اما بدون شناخت و ارزیابی پتانسیلهای بالقوه و بالفعل امکان برنامه ریزی و پیش بینی وجود نخواهد داشت. هدف این پژوهش بررسی و ارزیابی توان ژئوتوریستی بیابان های ایران و دستیابی به راهکارهای بهینه برای رسیدن به توسعه پایدار زمین گردشگری در مناطق بیابانی کشور ایران است. این تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر روش کار توصیفی – تحلیلی با استفاده از شیوه کتابخانه ای است

Keywords:

بیابان , کویر , ژئوتوریسم , ژئوپارک