ارزیابی پنج مدل مختلف روش والیانتزاس در برآورد تبخیر-تعرق گیاه مرجع (مطالعه موردی : شهر ایلام)

تبخیر-تعرق گیاه مرجع یکی از مهم ترین اجزای چرخه هیدرولوژیکی است که بتوان صحیح آن در طراحی و مدیریت سیستم های آبیاری و زهکشی، روان بینی مصرف آب و تعیین نیاز آبی گیاهان موثر است. هدف از این مطالعه، ارزیابی پنج مدل مختلف والیانتزاس برای تعیین میزان تبخیر-تعرق گیاه مرجع می باشد. در این راستا، از پنج مدل والیانتزاس برای برآورد تبخیر-تعرق گیاه مرجع استفاده شد. به منظور بررسی دقت محاسبه تبخیر-تعرق گیاه مرجع در این مطالعه از سه شاخص آماری R۲، RMSE و CRM استفاده گردید. در این مطالعه از داده های ایستگاه هواشناسی شهر ایلام طی سال های ۱۹۹۹ تا ۲۰۱۸ استفاده شد. نتایج حاصله بر اساس سه اماره R۲، RMSE و CRM نسبت به روش مرجع FAO-۵۶ مقایسه گردید. بر اساس نتایج، هر پنج مدل والیانتزاس در برآورد تبخیر-تعرق گیاه مرجع دارای دقت متفاوتی بودند. بر اساس دو اماره RMSE و CRM، مدل والیانتزاس ۲ و مدل والیانتزاس ۱ کمترین خطا را داشتند. بر اساس مجموع امتیازات شاخص ها، مدل والیانتزاس ۲ بهترین عملکرد را در برآورد تبخیر-تعرق مرجع داشت. در نهایت مدل والیانتزاس ۱ بهترین روش مرجع FAO-۵۶ برای منطقه مورد مطالعه را نشان داد.

Keywords:

تبخیر-تعرق گیاه مرجع , مدل والیانتزاس , دقت مدل ها , ایستگاه هواشناسی , شهر ایلام